|
Pamiętasz, jak potrafiliśmy przesiedzieć dwie godziny w kompletnej ciszy, trzymając się za ręce i patrzeć sobie w oczy? Tylko tyle, nic więcej. Rozumiejąc się bez słów, jakby nasze myśli swobodnie przepływały między naszymi umysłami za pomocą uśmiechów, spojrzeń, gestów...
|
Dodaj komentarz
