Pewna plastikowa dziewczynka wyobrazila sobie swoj plastikowy swiat. Powietrze z palstiku, ludzie, myśli i uczucia. Pewnego dnia, gdy słońce mocniej zaświeciło, świat dziewczynki się rozpłynął. Razem z nimi jej poglądy, jej życie. Kiedy była już u progu śmierci, ktoś jej powiedział : "sztuczne rzeczy i pragnienia nie dadzą ci pełni szczęścia. Plastikowy styl narzucony przez innych nie da ci prawdziwego życia, tylko doprowadzą do zagłady".
|