|
-A wiesz, że kiedy mnie olewasz, zarywasz inne...kiedy mnie ranisz to ja nawet tego nie czuję? -Jak to nie czujesz? -No po prostu nie czuję. Czuję tylko nieskończoną pustkę w sobie. Chodzę cały dzień osłupiała, blada, z miną bezuczuciowej rzeźby. Tak jakby wyrwano mi serce... -Ale bez serca nie można kochać, a Ty mówiłaś, że mnie kochasz, czyli kłamałaś! -Nie kłamałam. Ja Cię kocham. -Kłamiesz! Przecież dopiero mówiłaś, że nie masz serca! -Mam, ale nie przy sobie. -Co Ty za bzdury opowiadasz! Serce się ma albo się go nie ma, to nie jest telefon, żeby można było zostawić je w domu! Kłamiesz! Ty mnie nigdy nie kochałaś! -Pamiętasz nasz pierwszy pocałunek? Wtedy spojrzeliśmy sobie głęboko w oczy i właśnie wtedy zrozumiałam co to miłość. I chyba Ty też. Jednocześnie powiedzieliśmy ,,kocham Cię" , pamiętasz? To raczej nie był przypadek. Pokochałam Cię i kocham Cię nadal. Nie czuję bólu, bo nie mam serca przy sobie. Ty masz moje serce.
|
Dodaj komentarz
