 |
|
musisz mi pomóc, bo jestem zmęczony jak bóg, który harował przez tydzień i nie stworzył świata.
|
|
|
|
chciałbym zamykać Twoje oczy swoimi ustami i usypiać Cię swoim oddechem. i uciec z Tobą gdzieś, i żyć.
|
|
|
|
nie milcz do mnie za bardzo, bo gryze policzki od środka
|
|
|
|
już nie mam do tego miłości. serce mi się skończyło.
|
|
|
|
bo nie ma nic w tym zniszczonym świecie, co będę kiedykolwiek tak bardzo kochał.
|
|
|
|
nie ma większej rzeźni niż pamięć
|
|
|
|
patrzą na mnie, więc pewnie mam twarz. ze wszystkich znajomych twarzy najmniej pamiętam własną.
|
|
|
|
wszystko jest we mnie i nic we mnie nie ma
|
|
|
|
umieram. to naprawdę pierwsza rzecz, jaka mi się w życiu uda.
|
|
|
|
sól w nasze rany, cały wagon soli
|
|
|
|
serce moje bardzo chore na śmierć, która się lęgnie we mnie
|
|
|
|
było miło. jak sobie tak pomyślę, to rzeczywiście było miło. przez kilka głupich, przezroczystych, podartych już teraz na kawałeczki jak nieważne dokumenty, momentów. przez chwilę rzeczywiście było miło.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
