 |
|
Ciężko jest patrzeć jak odchodzi ktoś, kto znaczył dla nas najwięcej. Jak z dnia na dzień coraz bardziej się od siebie odsuwamy. Jak zamiast sms na dzień dobry wita nas budzik, którego tak bardzo nie znosimy. Cięzko jest żyć ze świadomością, ze już nie jesteśmy dla siebie dostatecznie ważni, a nasza rozmowa to tylko bezuczuciowe siema na szkolnym korytarzu. Nie rozmawiamy do późna tak jak na początku. Ba! Nie rozmawiamy już wcale. Stajemy się dla siebie coraz bardziej obcy, juz się nie znamy, a pamiątką po naszej znajomości jest tylko zaśmiecone archiwum na gg i wspomnienia, których tak trudno jest się pozbyć.
|
|
|
|
nagle zdajesz sobie sprawę, że to już koniec.
|
|
|
|
Żadne z nas nie wymaże z pamięci tego co było, to wszystko nigdy tak po prostu się nie skończy, bo dla siebie już zawsze w jakiś sposób będziemy wspomnieniem, może nie jednym z najlepszych ale na pewno ważniejszym od pozostałych.
|
|
|
|
Wybacz, że się wycofałam. To całe czekanie i staranie się jest żałosne, więc spokojnie patrz jak odchodzę. Już nie wrócę, przepraszam.
|
|
|
|
szkoda, że nie wiesz jak boli takie olewanie w chwilach, gdy Cię potrzebuję.
|
|
|
|
On jeden, a daje tyle szczęścia ♥
|
|
|
|
Mam dość. Samej siebie mam kurwa dość.
|
|
|
|
Źle mi się śpi bez jego ‚dobranoc’. Strasznie źle. Właściwie nie śpi mi się w ogóle.
|
|
|
|
Czy jest sens oddychania i bycia tu, jeżeli umarło we mnie już wszystko?
|
|
|
|
Od ilu ludzi trzeba się będzie jeszcze odzwyczajać?
|
|
|
|
Tak całkiem szczerze...byłam cholernie przerażona kiedy zorientowałam się, że się w nim zakochałam.
|
|
|
|
Łzami pokazuję jak bardzo sobie nie radze, jak cholernie nie rozumiem tego co się wokół dzieje.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
