 |
|
Wiesz może, jakie to uczucie gdy zawodzisz kogoś bliskiego? Ranisz go, mimo, że go kochasz niewyobrażalnie mocno i nie możesz już niczego wymienić, cofnąć, naprawić...
|
|
|
|
Chciałabym milczeć, odstawić i nie pamiętać, chciałabym cię odłożyć na półkę głupich wspomnień i odpracowanych błędów, chciałabym żebyś i ty milczał, odstawił i nie pamiętał, chciałabym, żeby każde słowo pomiędzy nami przestało mieć jakiekolwiek znaczenie, chciałabym przestać mieć w środku siebie infantylne, nastoletnie wodospady durnych emocji.
|
|
|
|
Dzisiaj, całkiem przypadkiem zobaczyłam Twoje zdjęcie. Poczułam takie małe ukłucie, ale zajęłam się czymś innym i kompletnie zapomniałam. Tak kochanie, już nie jesteś królem mojego życia. Teraz ja rządzę swoim światem.
|
|
|
|
Musisz mi obiecać, że nigdy się nie poddasz choćby wygasła wszelka nadzieja..
|
|
|
|
Spojrzała na niego. Też patrzył. Uważnie. Coraz uważniej. Tak jakby doszukiwał się czegoś w jej twarzy. Jakichś uczuć do niego..? A ona nie starała się tych uczuć ukrywać. Nie przeszkadzało jej to, że być może czyta w jej twarzy jak w otwartej księdze.
|
|
|
|
Lubię liczyć. Gwiazdy i serduszka w zeszycie. Na siebie nie lubię. Ale muszę, bo kto inny ogarnąłby ten burdel, jaki we mnie zostawiłeś?
|
|
|
|
Lubię liczyć. Gwiazdy i serduszka w zeszycie. Na siebie nie lubię. Ale muszę, bo kto inny ogarnąłby ten burdel, jaki we mnie zostawiłeś?
|
|
|
|
Uwielbiam wchodzić Ci w słowo i zamykać Twoje usta magicznym pocałunkiem. Twój uśmiech, wplątany w moje myśli.
|
|
|
|
Miłość jest jak lek, niewłaściwie stosowany zagraża twojemu życiu lub zdrowiu.
|
|
|
|
Cały czas sobie myślisz, że odważysz się, napisać mu zwykłe siema. Czekasz na niego i jesteś pewna że będziesz ten wieczór z nim gadać. Po chwili pojawia się dostępny.. i nagle wymyślasz 100 powodów, dla których nie warto pisać ..
|
|
|
|
Bo takie dziecko tylko potrafi skopiować , trochę powyzywać przez neta , a później zablokować na nk . przepraszam , mam do czynienia z człowiekiem czy ptasim móżdżkiem ?
|
|
|
|
Odzieram się najpierw z wierzchniej warstwy zobojętnienia. Robię to powoli, niechętnie. Potem schodzi ze mnie warstwa nadmiernej dumy - porywa jeszcze maskę człowieka; zostałam sama, niepewnie okrywając się malejącym od zawstydzenia ego.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
