 |
|
Najdroższą rzeczą na świecie jest zaufanie . Potrzebujesz masę lat , aby na nie zasłużyć i sekundy , aby je stracić .
|
|
|
|
- Tęsknie za Tobą . - Ohh . . . Ja za Tobą też . Bez Ciebie czuję się taka samotna . -Naprawdę .? - Nie .
|
|
|
|
Nie sztuką jest obrażanie się i nie odzywanie się , sztuką jest wyjaśnienie za co jest się wkurzonym .
|
|
 |
|
i wszystko co złe znów powraca .
|
|
|
|
I pewnie nawet nie wiesz jak boli mnie fakt , że już nigdy nie usłyszę twego głosu .
|
|
 |
|
PYTANIE: Wolicie piłki Moltena czy Mikasy?
|
|
|
|
Wolę miłość bezpieczną , upchniętą między okładkami książki , a nie tą szalejącą w sercu .
|
|
|
|
na dłuższą metę, samotność mnie przeraża. nijako potrafię wyobrazić sobie na tą chwilę siebie wiążącą się z kimś do maksimum poważnie z wkładaniem w to całego serca. mam czas - ciągły argument, by odwieść wszelkie zmory. a gdzie jest ta bariera, gdy przestanę go mieć? ja nie chcę, żeby ktoś znikał ode mnie przed samym świtem, za te kilka lat. nie chcę, żeby pojawiał się tylko raz na jakiś czas. kiedyś, choć wydaje mi się, że ja i miłość znajdujemy się na innych planetach, chcę, żeby ktoś plątał mi się po kuchni przy robieniu śniadania i kilkakrotnie upuścił na podłogę jajko.
|
|
|
|
mogę chyba określić to jako marzenie; małe, ledwo co znaczące cokolwiek, ale jednak - marzenie. chcę, żeby się starał i co do calu planował ten wieczór, żeby wyciągnął mnie na seans, a potem planował przechadzanie się po okolicy. chcę, żeby, zaraz po wyjściu z budynku kina, deszcz pokrzyżował mu plany. chcę go u siebie lub siebie u niego, cokolwiek. długie rozmowy, jego ciepłe ramiona i drewno pękające w kominku. chcę siedzieć na chłodnych płytkach balkonu witając wschód słońca, pijąc gorącą kawę i otulając się kocem pełnym jego zapachu, słysząc w oddali jego ciche chrapanie.
|
|
|
|
I mimo , że często znamy odpowiedź i dobrze wiemy jak będzie to nadzieje zawsze mamy .
|
|
|
|
Idąc przez mokre ulice zastanawiam się , dlaczego ludzie , którzy kogoś stracili , w ogóle przejmują się żałobnymi ciuchami , kiedy sam smutek zapewnia tak widoczną dla wszystkich garderobę .
|
|
|
|
Dodaj komentarz
