 |
wszystko sprowadza się do dostosowania własnych horyzontów.
|
|
 |
cofaj się tylko po to, aby wziąć rozpęd !
|
|
 |
Własne tempo, nie idę tam, gdzie wszyscy biegną .
|
|
 |
Ten co ma najmniej, da ci najwięcej.
|
|
 |
cały sens istnienia żeby umieć żyć bez znieczulenia.
|
|
 |
Zobaczysz, że te potknięcia jeszcze wyjdą ci na zdrowie.
|
|
 |
spalić wszystkie mosty prowadzące do serca i wybudować mur.
|
|
 |
Czuła się,jakby nie istniała,jakby wyssano z niej duszę,zostawiając tylko skorupę,tylko łamliwe,wysuszone,zużyte widmo skóry i kości.
|
|
 |
Czuł,jak przeszyła go bezsilność,zostawiając w duszy ślad.
|
|
 |
Łatwo wmawiać sobie,że cały tunel jest oświetlony,gdy tymczasem widzi się jedynie promyczek na jego końcu.
|
|
 |
Nagle zaczęło jej się wydawać,że ten obcy pokój ją obejmuje.
Że jest bezpiecznym kokonem,macicą, w której żadne niebezpieczeństwo nie mogło jej dosięgnąć.Ukryta.Ocalona.
Właśnie tak.Zaczęła nasłuchiwać;jedynym dźwiękiem,jaki dobiegł
do jej uszu,był delikatny szum wentylatora - i jeszcze delikatniejszy oddech jej mężczyzny.
|
|
|
|