 |
|
Znów brak słów paraliżuje, Boże,
to jakbyś próbowała biec we śnie ale nie możesz.
|
|
|
|
Porozmawiajmy o tym jak ciężko jest zapomnieć znów.
|
|
|
|
cieńka granica między miłością a nienawiścią,
dziś są tak daleko od siebie, jeszcze wczoraj tak blisko.
|
|
|
|
nie jedna historia kończy się fatalnie,
życie to nie spektakl - niema próby generalnej.
|
|
|
|
była mu jak tlen potrzebna do życia tak mocno,
dziś jak on- samotna opiera czoło o okno.
|
|
|
|
troche strach, troche sumienie kazały odpuścić,
myślał o sobie, nie myślał jakie będą skutki.
|
|
|
|
Zasypia sama z własnymi myślami,
płacz goi rany, ból przez ludzi których kochamy.
|
|
|
|
Dalej kręci się ziemia, a gdyby mogła cofnąć czas
lub wiedzieć jak wymazać przykre wspomnienia.
Otula zmarznięte ciało grubym kocem,
w rękach gorąca herbata- najlepsza na chłodne noce.
Z nerwów masuje skronie czubkami palców,
znów rani, to coś czego nie można wyrazić łzami.
|
|
|
|
Na samą myśl o tym serce prawie jej pękło,
zostały zdjęcia które na chwile zatrzymały przeszłość.
|
|
|
|
był jak gorzki sekret szeptany do ust nie do ucha.
|
|
|
|
Wiesz ,że nie ma co zganiać na los,
boli ciężki dla serca cios.
|
|
|
|
Jak smutek na dnie jej serca, smutek bez końca,
przez niego pokochała zachody słońca.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
