 |
|
To takie przykre nie móc żyć bez kogoś, kto może żyć bez nas. Potrzebować kogoś, kto nie potrzebuje nas.
|
|
|
|
nie oceniaj ludzi po zachowaniu w tłumie. Poczekaj aż zobaczysz jacy są w chwili gdy robi się późno i cicho.
|
|
|
|
Nie warto atakować szczęścia, napadać na niego znienacka, kraść, zamykać w klatce. I tak siłą go nie utrzymasz, a jeśli będziesz wciąż walczył o jego obecność, to i tak będzie bezużyteczne
|
|
|
|
Staraj się dojrzeć promyk światła tam, gdzie inni widzą tylko ciemności
|
|
|
|
Nie można rozłączyć tego, co jest jednością
|
|
|
|
I przez kilka godzin mogę mieć Cię na nowo. Czuć Twój oddech na karku, splatać ręce i czuć ten dobrze znajomy mi zapach,którym pachną najpiękniejsze chwile mojego życia. Na nowo nie muszę mieć kołdry, bo wystarczy mi Twoje ciepło, ciało przy ciele, czule szeptane słowa. Wszystko wraca, a potem znów przemija, gdy otwieram powieki.
|
|
|
|
Nienawidzę Cię suko za moment,w którym on spojrzał na Ciebie z uśmiechem.
|
|
|
|
czekolada nie zadaje pytań, czekolada rozumie.
|
|
|
|
Czasem jesteś jedynym, który idzie do przodu, kiedy reszta świata cofa się
|
|
|
|
kochamy to, czego nie możemy mieć, czego nie możemy dotykać, do czego nie możemy się uśmiechać, mówić. kochamy nieosiągalne. kiedy staje się dostępne - to, do czego tak biło nasze serducho, a ciało lgnęło, nagle wymyka się spod wszelkich prawidłowości. dlatego tak chcemy tych skurwieli. bo tylko oni nigdy nie dają nam świadomości, że już są i będą dalej. nie pozwalają naszemu sercu bić wolniej.
|
|
|
|
Czasami się zastanawiam co byś zrobił, gdybyś spotkał mnie poza szkołą ? Gdybym przygnębiona wpadła na Ciebie ? spojrzała Ci w oczy ? Albo lepiej ! Gdybyś zobaczył mnie szczęśliwą z jakimś cudownym uśmiechem na twarzy. Chciałbyś podejść, a tu przybiegłby do mnie jakiś "on" i przytuliłby mnie. Domyśliłbyś się że ten uśmiech którym Ciebie n i g d y nie obdarzyłam, jest dla n i e g o. Co byś czuł ?
|
|
|
|
staliśmy wtuleni na przeciwko siebie, trzymając się za dłonie, co chwila nasze usta łączyły się w jedno, na przemian z krótkimi buziakami w policzki. nagle... poczułam się dziwnie.odsunęłam się od Niego i zrozumiałam głęboko w sercu, że mam to czego chciałam, że trzymam w ramionach cały mój świat, że ta miłość przez którą płakałam każdego wieczoru jest moja, że powinnam być najszczęśliwszą osobą na świecie. jednak, ja czułam się zupełnieinaczej. potraktowałam Go jako zdobycz. chciałam Go - dostałam - odeszłam. znów się tylko łudziłam, że potrafię kochać. dziś mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że nie jestem już zdolna do miłości.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
