 |
|
Po prostu utwierdź mnie w przekonaniu że dając mi swoją bluzę nie robiłeś tego z grzeczności , że gdy dotykałeś mojej dłoni nie był to przypadek , patrząc w moje oczy pragnąłeś zobaczyć w nich coś więcej niż tylko ich kolor, a pisząc ze mną po nocach nie chciałeś tylko pokazać mi jak długo potrafisz wytrzymać bez snu
|
|
|
|
Chce ci powiedzieć, co u mnie słychać , jak ciężko mi bez Ciebie oddychać
|
|
|
|
Zastanawiam się czy któregoś dnia pojmiesz kim dla mnie jesteś
|
|
|
|
Możesz być dziś nikim dla całego świata, pamiętaj dla niewielu jesteś całym światem.
|
|
|
|
Wyobrażaliśmy sobie za dużo. to co miało przeminąć, przeminęło
|
|
|
|
mówisz, że inne kręcą dupą jak dziwki? No to ty chyba siebie jeszcze nie widziałaś
|
|
|
|
mówisz, że inne kręcą dupą jak dziwki? No to ty chyba siebie jeszcze nie widziałaś
|
|
|
 |
To okropne uczucie, gdy masz kogoś w swoim sercu, ale nie w ramionach.
|
|
|
|
nie wiedziała skąd to się wzieło. Czemu i jak to się zaczęło. Nie umiała sobie tego ułożyć. Nie dawała rady. To ona przeciez miała być silna i zawsze dawać rade, a jednak? To teraz jej psychika potrzebuje pomocy. Potrzebuje kogoś kto zawsze będzie przy niej. Nie opuści jej nawet jeśli bedzie ranic, prosić o samotność. Życie ja przerosło po prostu albo aż //wszystkoniemasensu//
|
|
|
|
z pozoru zwykła dziewczyna. farbowana blondynka. 17 lat. uczennica szkoły średniej, której starała sie nie zawalać. A tak na prawdę dziewczyna, która pogubiła sie w swoim życiu. Nie wie co dobre. Najpierw robi, potem mysli. Wszystko leci jej z rąk dosłownie i w przenośni. Rani najblizszych choć tyle razy obiecała sobie, że tego juz nie zrobi. Co raz częściej podejmujące decyzje, niezgodne z jej uczuciami. Co raz bardziej gubi sie. Nie dając już rady wyjśc na prostą. //wszystkobezsensu//
|
|
|
|
|
Może powinnam częściej zaglądać do książek niż do klubów. Zadawać się z ułożonymi i spokojnymi ludźmi, a nie z dilerami i wiecznymi nieudacznikami. Pić colę z odrobiną szkockiej, a nie szkocką z odrobiną coli. Mówić prawdę, nawet gdy bywa bolesna, a nie kłamać by umilić ludziom życie. Może powinnam zacząć od nowa. Ułożyć sobie życie i codziennie stawiać nowe fundamenty nieskażonego człowieczeństwa. Nauczyć się grać na gitarze i wygrać konkurs literacki. Dostać się na prawo i do końca życia być ułożonym obrońcą gwałcicieli i pedofilów. Może powinnam w końcu wziąć się w garść i zabronić przeszłości wciskania się w obecne życie. Może lepiej byłoby być idealnym i udowodnić ludziom na co mnie stać. A może ma być tak, jak jest. Może moim przeznaczeniem jest tkwić w tym zasyfionym i kurewskim świecie. Może muszę tu żyć, bo ktoś tak chciał. A może powinnam się wycofać i przestać żyć, by przerwać passę wiecznych niepowodzeń? Może. [ yezoo ]
|
|
|
|
|
brakuje mi naszych codziennych rozmów. słodkich smsów na powitanie i tych długich wyznań, gdy kładłam się spać. brakuje mi niespodziewanych uścisków i buziaków w szyję. brakuje mi ciebie. chłopaka, który w tak krótkim czasie stał się dla mnie wszystkim.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
