 |
|
"proszę cię, zróbmy to, ucieknijmy gdzieś bardzo, bardzo daleko."
|
|
|
|
"Zakochałem się, mówię, przekrzywiając głowę w jej kierunku: jestem bezradny, jestem jak organiczna definicja angielskiego słówka "pathetic", jestem jak podstarzały Donnie Darko, jestem potencjalnym samobójcą z miłości przez utopienie, jestem jak otwarta czakra, cieknący kran i krwawiący nos."
|
|
|
|
"nie wyobrażała sobie, że można być ze sobą tak blisko. tak się ze sobą związać, że zwykłe przesunięcie po włosach koniuszkami palców jest niewątpliwą, jasną deklaracją miłości."
|
|
|
|
"rozsądni ludzie nie myślą, co by było gdyby"
|
|
|
|
"popełniasz błąd, nie doceniając mnie."
|
|
|
|
''- myślałaś kiedyś, że możesz się znudzić tym smutkiem?
- tak, próbowałam się uśmiechać i różne tego typu małe rzeczy ale poczułam się w jakiś sposób sztucznie i nieswojo
więc wróciłam do tego stanu.''
|
|
|
|
“ Chciałam przyjaciela na dobre i złe. Odebrałeś mi to. Liczą się tylko Twoje warunki i Twoje dobro. ”
|
|
|
|
“ Choć jest tak daleko, czuję zapach jej skóry, zapach który kocham ponad wszystko inne, czuję jej ciepło, jedyne, jakie daje mi schronienie. ”
|
|
|
|
“ Nie zrywa się z tym co najpiękniejsze. ”
|
|
|
|
“ Często mówimy, że nie chcemy do czegoś wracać, ale sprawa żyje w nas i za nic nie chce się wykorzenić z mózgu. ”
|
|
|
|
“ Złościła mnie jak jasna cholera, ale też podniecała jak nikt. Nawet nie chodzi o seks, przyjemnie było mieć ją obok siebie. Przyjemnie było czuć jej pożądanie. ”
|
|
 |
|
Cichy szmer nocy, dochodzące z dala od głównej trasy odgłosy pojazdów, odbicie księżyca rozcinające się w lekkich falach jeziora, wino i Ty. Na zmianę podawaliśmy sobie tę butelkę, upijając naprzemiennie po łyku, zamknięci w sobie, z własnymi pytaniami. Zagadnąłeś wtedy, o czym myślę, a ja podsumowałam to krótkim uśmiechem. Dzisiaj Ci powiem - zastanawiałam się nad tym, jak to jest, że w naszym życiu pojawia się jeden, przypadkowy człowiek, siada naprzeciw i majstruje przy naszym sercu, zaprogramowując je na tak silne uczucie do siebie. Od tamtej nocy zaprosiłam do swojego życia wielu informatyków tego pokroju i żaden nie poradził sobie z wirusem, jaki Tobie udało się we mnie przelać.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
