 |
|
Jeśli powiem, że tęsknie, wyda Ci się to takie zwyczajne. A ja umieram z tęsknoty. Obnażam swoje myśli czterem ścianom. Ranię swoje ciało. Niszczę duszę. Masochistycznie rozrywam sobie serce. Wzrok mam już całkiem pusty z tej tęsknoty. Wszystkie uczucia wsiąknęły w skórę. Daj się więc dotknąć, złapać za rękę. Jeśli wszystko już wyjaśniłam, zostało mi do powiedzenia już tylko jedno. Tęsknię.
|
|
|
|
Pozwól mi odejść, ale tak bym mogła wrócić.
|
|
|
|
Tylko Ty sprawiłeś, że trzymałam życie w dłoniach, jak gdyby wszystkie piosenki o miłości były o nas.
|
|
|
|
Nie wierzysz, bo to bzdura albo wierzysz bo się boisz i szukasz słów w chmurach chociaż życie to nie komiks. Dobrze wiem jak to boli, niosę ciężar doświadczeń, spójrz w serce choć wiem, że nie zechcesz tam patrzeć.
|
|
 |
|
cz2. - Masz, nie chcę nic od Ciebie – podała mu torebkę do której spakowała wspólne zdjęcia, prezenty. Nie czekając na jego reakcję odeszła. Mimo, że jej serce pękało, mimo, że jej uczucia toczyły w niej III wojnę światową, odeszła. Tak po prostu. Ich miłość przegrała. Nie było już sensu jej ratować. / tryagain
|
|
|
|
cz.1 Jej oczy znowu go ujrzały. Po długich tygodniach przepełnionych tęsknotą , krzykiem i łzami znowu ujrzała swoje największe szczęście. Podszedł do niej, przytulił ją mocno. – Myszko, przepraszam. Przepraszam Cię za wszystko. Tęskniłem za Tobą, bardzo tęskniłem. Tak bardzo cię kocham. Cieszę się, że jesteś. Że nie odwróciłaś się ode mnie. – powiedział przytulając ją jeszcze mocniej. - A ona? Ona stała i słuchała. Nie miała siły odwzajemnić uścisku, nie mogła wydobyć z siebie głosu. Jedynie jej oczy po raz kolejny się zaszkliły. Po kilku minutach ciszy wzięła się w garść. Zrobiła krok w tył. – nie przepraszaj mnie. To i tak już nic nie zmieni. – spojrzał na nią zdezorientowany- - ale… - pamiętasz jak przed zatrzymaniem napisałam Ci, że nie chcę mieć z Tobą nic wspólnego? Że nic mnie to już nie obchodzi? Przykro mi, ale dalej tak jest. – Justynko…
|
|
|
|
- bo my to mamy problemy, zobowiązania, kredyty… A ty? Twoim jedynym , zasranym obowiązkiem jest nauka i nawet z tego nie potrafisz się dobrze wywiązać! – normalnie kurwica mnie bierze jak słyszę tego typu komentarze od rodziców. Zdaję sobie sprawę z tego, że mają dużo na głowie. Nigdy nie bagatelizowałam ich problemów, nie umniejszałam ich wagi. A oni? Oni tak naprawdę nic o mnie nie wiedzą. Nie mają pojęcia jakim sprawą muszę codziennie stawiać czoła. W moim krótkim 17letnim zyciu przeżyłam już dużo. Za dużo. Przez to wszystko co się dzieje zdarza mi się opuścić lekcje w szkole albo zawalić sprawdzian. Ale mimo to jestem z siebie dumna, bo nie jeden dorosły pogubiłby się w tym bagnie. A rodzice? Jestem ciekawa, jaką będą mieli minę, kiedy będę już dorosłą kobietą i opowiem im o tym, co mnie spotkało. | tryagain
|
|
|
|
Jutro może nie być nic, dziś to wszystko.
|
|
|
|
Miłość jest piękna. Nawet jeśli trochę przez nią cierpimy.
|
|
|
|
Jeśli to jest prawdziwa miłość, nie zrobisz tego co zrobiłeś ostatnim razem, nie spieprzysz tego teraz.
|
|
|
|
Mowie wam wierzcie w UFO, reinkarnacje i karmę. Wierzcie w ślepy los i przeznaczenie. Wierzcie w to, ze jutro traficie 6 w totka, a za tydzień znajdziecie torbę wypełniona po brzegi banknotami o wysokich nominałach. Wierzcie sobie w co tam tylko chcecie wierzyć. Tylko nie w ludzi. W ludzi nie warto.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
