 |
|
Z premedytacją wydrapię Ci oczy, za te ból.
|
|
|
|
i wszystko zepsuła ta cholerna miłość, to przez mnie. bo byłam na tyle głupia, że jej zaufałam.
|
|
|
|
jest w ogóle jakaś miara szczęścia? taak! promile....
|
|
|
|
- wiesz, że będzie Ci ciężko zapomnieć?
- problem w tym, że nie mam o czym zapomnieć. nie łączyło nas nic oprócz paru przypadkowych uśmiechów i dróg. po prostu każde Jego słowo wywarło zbyt duże piękno na życiu i ruch zegarka w przód tego nie zmyje.
|
|
|
|
- a jak tam Mateusz?
- Jaki Mateusz? Już nawet nie pamiętam, że ma na imię Mateusz. Nie pamiętam też, że ma boskie dołeczki w policzkach i kącikach ust i zniewalające spojrzenie. W ogóle go nie pamiętam.
|
|
|
|
- mam nadzieję, że Cię nie zraniłem?
- nie no, co Ty - odeszła płacząc...
|
|
|
|
- a kiedy śnieg stopnieje....stopnieje coś w Nas?
- nie, wtedy słońce roziskrzy to jeszcze bardziej!
|
|
|
|
- A jutro co z Nami będzie? Znów będziemy na 'pan' i 'pani'. Pokręcił głową... - Jutro w ogóle nas nie będzie.
|
|
|
|
Nie ma Ciebie, Nie ma mnie. Prosta matematyka No nie?
|
|
|
|
Ona... Ona była dla Niego inna... Nie wiem... Zakochana? A może tylko naiwna!
|
|
|
|
Nieustannie skupiona, Do granic skoncentrowana, aby nie pokazać bólu. Śmiała się tylko twarzą. Powtarzała śmiech po innych. Było to widać... Czasami się spóźniała.
|
|
|
|
- nasze uczucie się przeterminowało
- ale my nie jesteśmy twarożkiem
|
|
|
|
Dodaj komentarz
