 |
|
jestem zmęczona,zmęczona tą pierdoloną samotnością, pustym mieszkaniem, pustym łóżkiem i samotnymi posiłkami. nie tak to wszystko widziałam,a wyszło jak zwykle-do dupy. czy oczekuje tak wiele? czy oczekiwanie,że dla kogoś będziesz kimś ważnym jest w tych czasach zbyt nierealne? niby tyle osób jest blisko mnie a jakoś czegoś mi brak. i może racja- ze mną jest problem. za bardzo się przywiązuje,za bardzo się wczuwam.ale tak własnie jest- czasem za bardzo pragniemy drugiej osoby i za szybko obdarzamy innych uczuciami,mając dziecinną nadzieje,że tym razem któs to odwzajemni po czym kolejny raz zostajemy z niczym.
|
|
|
|
Przyjechałeś na kilka godzin ale przyjechałeś.Byłeś obok przez ten cały czas,mogłam sie po prostu w Ciebie wtulić i nie myśleć o konsekwecjach,byliśmy tylko dla siebie a tak rzadko jest nam to dane. Wtedy właśnie zdałam sobie sprawe,że nikt inny nie dostarcza mi takich uczuć jak ty,przy nikim innym nie czuje się tak bezpieczna jak przy Tobie. To własnie wczoraj pierwszy raz nasze usta sie spotkały i boję się,ze właśnie to wszystko zmieni,że odejdziesz tak jak zawsze,po prostu znikniesz i nikt nie bede wiedziec czy znow wrocisz...
|
|
|
|
Nie widzieliśmy się rok,tak bardzo burzliwy dla nas rok. Zobaczymy Cię wczoraj, pełna obaw i strachu podjęłam ryzyko i odważyłam się pojechać do Ciebie. Nie wiesz nawet ile razy chciałam nawrócić,wysiąść z autobusu i wrócić do domu. Tak strasznie się bałam,lecz miałam przy sobie osoby dzieki ktorym dojechalam na miejsce i ujrzałam Cie. Rece nigdy w zyciu tak mi sie nie trzęsły a serce waliło jak głupie. Potem krótka rozmowa miedzy nami,bo na wiecej nie miałeś czasu. Ta krótka chwila gdy widziałam jak sie uśmiechasz, jak patrzysz na mnie rozwaliła mnie totalnie. Ta mysl,ze to moze byc nasze ostatnie spotkanie a nie mamy czasu nawet usiąść i na spokojnie porozmawiac. Powiedziałbym Ci wtedy jak bardzo tesknie i sie martwie,jak bardzo mieszasz mi w zyciu i jak strasznie potrzebuje Twojej obecności w codzienności. Jak cholernie nie zgadzam się z faktem ze jestes śmiertelnie chory i Twoje dni sa policzone,płakałabym zapewne ale byłbys obok,wiedziałbyś to. A tak nadal nie masz o tym pojęcia
|
|
|
|
wiesz ile razy biorę telefon i wybieram Twoj numer? Mysle wtedy ze juz nie moge tak dalej,ze za bardzo Cie kocham i tesknie zeby zyc osobno. Ale po chwili przypominam sobie jak bardzo szczesliwy jestes, jak spełniona osoba jestes i nie chce tego psuć. Mowie sobie,ze tak jest lepiej dla Ciebie a Twoje szczescie jest dla mnie najważniejsze. Odkładam telefon i zbieram sie w sobie na kolejne dni bez Ciebie,potem znow nadchodzi ta potrzeba rozmowy z Toba i znow to samo tłumaczenie,ze lepiej jest gdy nie rozmawiamy i tak juz zostaje i tak juz zostanie przeciez na zawsze. Nic sie nie zmieni,ty bedziesz szczesliwy a ja bede desperacko szukać swojego miejsca na zmieni aby chociaz na chwile zapomiec i uciec ...
|
|
|
|
minął rok od chwili gdy Cię straciłam . Pamiętam ten dzień,gdy cała zestresowana jechałam do Ciebie, potem nasze pierwsze i ostatnie wspólne tak bliskie chwile. To cudowne uczucie gdy byłeś na wyciągniecie ręki..I ten ból gdy następnego dnia widziałam jak witasz ją buziakiem. Co mogę powiedzieć teraz? Po roku nieobecności Ciebie w moim życiu?Tęsknie za Tobą,pragę abyś wrócił. Gdy byłeś obecny w moim życiu wszystko było inne. Samotność przytłacza,potem przychodzi codzienność i tak staramy się żyć. Żyję tak rok-365 dni tęsknoty za Tobą, pomimo cierpienia jakiego dostraczyłeś chcę byś był ...
|
|
|
|
to właśnie dokładnie rok temu Cię straciłam...
|
|
|
|
Ludzie ktorych odchodzą od nas zawsze cos zostawiają. Mały drobiazg,jakis szczegół ktory pozwala nam jakos przeżyć ten trudny okres . Koszulkę ktora mozemy przytulić gdy przychodzi wieczor i czujemy sie samotni, wspólne zdjecie na które patrzymy gdy mamy zły dzien. Cokolwiek, a popatrz na Nas. Odszedłeś bez słowa,tak po prostu zerwałeś kontakt. Nie zostawiłeś po sobie nic, nawet pieprzonej wiadomosci z wyjaśnieniami. A ja złudnie wmawiam sobie,że jest ok. Przecież chodzę do szkoły, spotykam sie ze znajomymi,posiadam wspaniała rodzine. Jednak gdy wszystko sie pieprzy zawsze chce biec do Ciebie i mowić Ci o tym ledwo łapiąc powietrze. A co mi pozostaje? Powrot do pokoju i udawanie ze przeciez wszystko jest ok,przecież nic sie nie stało. On po prostu odszedł i juz. wcale nie zabrał jakies cząstki mnie...
|
|
 |
|
była niezła ulewa, szliśmy właśnie do domu. - chora będziesz. - rzucił naciągając mi kaptur na głowę chociaż bardziej się już nie dało. - a swoją drogą to.. spoko wyglądasz. - zaśmiał się. - dobrze, że siebie nie widzisz. istny szczur. - syknęłam. - lepszy szczur niż mop. - uniósł lekko jedną brew zaciskając wargi i powstrzymując śmiech. - lecz się drewniaku. - rzuciłam odwracając głowę w drugą stronę. - tak? taka jesteś cwana? - zatrzymał się po czym biorąc mnie na ręce wrzucił do fontanny która właśnie mijaliśmy. - pojebało cię debilu? - wydarłam się. - no w końcu się umyłaś, już nie miałem cierpliwości czekać na to, aż w końcu przestaniesz capić. - wyszczerzył swoje ząbki po czym podchodząc do mnie liczył na buziaka, którego nie dostał przez długi tydzień.
|
|
|
|
nigdy się nie dowiadujemy dlaczego i czym drażnimy innych, co w nas wydaje im się sympatyczne, a co śmieszne; nasz własny obraz jest dla nas największą tajemnicą.
|
|
|
|
Liczymy na najlepsze, ale przygotowujemy się na najgorsze.
|
|
|
|
Nie podawaj się. Nigdy. Niezależnie ile Cię to kosztuje i jak bardzo odbija się na Twojej psychice. Nie przestawaj walczyć. O wiele bliżej masz do wygranej. Próbuj. Trzy razy, siedem, a nawet dziesięć. Uda się. W końcu poczujesz tę satysfakcję, staniesz na podium i zrozumiesz, że podczas walki odpuszczają tylko słabi. Bo wstydem nie jest próbować, ale w ogóle nie spróbować.
|
|
|
|
Może jest coś, co boisz się powiedzieć, ktoś, kogo boisz się kochać, miejsce, do którego boisz się pójść. To będzie bolało. To będzie bolało, bo jest ważne.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
