 |
|
Słyszałam anielską muzykę i widziałam piekielne wrota a to wszystko by pozostać przy życiu w szarej rzeczywistości.
|
|
|
|
Te kilka chwil spędzonych tam, za wzgórzami, jest niczym sakiewka malutkich diamentów, niby coś tak niepozornie małego, jednak o wielkiej wartości.
|
|
|
|
Wiesz, że nie chodzi o miłość ale o uczucie sto razy silniejsze, nie potrafisz go nazwać bo to wiara, siła i nadzieja, to one tworzą coś w rodzaju drogi którą podążasz, nieświadomie ale pewnie.
|
|
|
|
Dopiero po czasie zaczynasz rozumieć, jak tamten jeden rok był ważny, jak wiele wtedy zostało powiedziane i ile rzeczy zrobione, ile powtarzanych czynności a dopiero teraz rozumiesz, że nie marnowałaś czasu tylko dążyłaś do zrozumienia tego co w twoim życiu najważniejsze. To teraz po latach wypływa z nową siła i od nowa chcesz być w tamtym czasie ale z wszystkim tym co wydażyło się potem i wiesz, że ten rok już nie wróci, że pozostana tylko wspomnienia.
|
|
|
|
...probably to be happy...
|
|
|
|
Czasami chce mi się płakać, ale nie dlatego że jakiś głupi chłopak złamał mi serce, tak poprostu, może gdy w podświadomości spotykają się wspomnienia i wizja przyszłości, albo jej wyobrażenie...
|
|
|
|
Ona obserwowała go miesiącami, nie zamieniła z nim słowa ale jednak odważyła się napisać wiadomość, wierzyła, że ma dobry charakter lecz on ocenił ją po jednym niewyraźnym zdjęciu, powiedział, że nie jest w jego stylu. Skłamał.
|
|
|
|
Dlaczego zawsze gdy na niego patrzę lub o nim pomyślę, oczy robią mi się szkliste a w kącikach pojawiąją się łzy? Może to z żalu. Ale z jakiego powodu? Z tego, że jest jaki jest czy z tego, że muszę z nim przebywać tyle czasu?
|
|
|
|
Postanowiłam Cię ignorować w nadziei,że wtedy pojawisz Się obok. Miałam nadzieję,że zrozumiesz, iż powinieneś się zmienić, zrozumieć pewne rzeczy. Ty chyba jednak nie wziąłeś na poważnie tego ostrzeżenia. Mówisz,że jesteś pozbawiony miłości, czy ja ąz tak wiele chcę?
|
|
|
|
Przed Tobą panuje sztorm, ale Ty wciąż nie uciekasz, przyglądasz się...czekasz
|
|
|
|
Jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca jak śnieg podczas bezwietrznej nocy.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
