 |
|
Nie czułam tego że jesteś, nie obiecałeś że będziesz, wiem tyle że byłeś.
|
|
|
|
Pamiętam Twoje słowa gdy jeszcze nie było w nich ściemy. Dobrze wiem jak chcieliśmy żeby było, szkoda tylko że się spieprzyło.
|
|
|
|
Powiem Ci co chcesz usłyszeć a Ty odejdziesz i już nigdy nie wrócisz/ Na zawsze będziemy żyć osobno!
|
|
|
|
Trochę wspomnień wróciło, trochę było smutno, trochę zrozumiałam, że mam już to wszystko gdzieś.
|
|
|
|
Ten sam szkic, tym razem pokolorujmy go inaczej, wyciągnęłam wnioski z poprzedniego, teraz wiem gdzie nie popełnić błędu, muszę się jeszcze tylko trzymać tego postanowienie. i niech nie zacznie mi za predko zalezec ;/
|
|
|
|
Aż w końcu przychodzi taki moment, kiedy czujesz, że w to co brniesz przez tak długo, z czasem traci swój sens. Zamierzasz odpuścić, wycofać się, tak po prostu, usunąć się w cień, ale nie możesz. Nie możesz kończyć czegoś, co przez pewien okres w życiu, dawało Ci szczęście na każdym kroku, czegoś z czym wiąże się tak wiele wspomnień i marzeń.
|
|
|
|
Wiesz jakie to uczucie, gdy jesteś tak wyprany z emocji, że w sytuacji kiedy chce Ci się płakać, w oczach nie pojawiają się łzy?
|
|
|
|
Pytam kiedy, i widzę tyle momentów, ale potem pytam, więc czemu dopiero teraz?
|
|
|
|
Im więcej masz, tym więcej możesz stracić, im mniej masz, tym więcej możesz zyskać.
|
|
|
|
Patrz na tych ludzi, każdy idzie z obojętną miną, ale każdy z nich ma kogoś bliskiego, na którym może polegać, dlatego nie uśmiechają się sztucznie, nie grają ról społecznych, mają swoje życie w swoich domach. A zdziwiłabyś się ilu z nich zmierza do pustych domów, ilu z nich żyje tym, co dzieje się na ulicy.
|
|
|
|
Twoje idealne życie, nie widziałeś jak chciałam być częścią Twojej ciszy. Niewiele było rozmów, niewiele pytałeś, tyle samo odpowiadałeś. Wciąż pamiętam nasz pierwszy spacer.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
