 |
|
czasem chciałabym umieć być suką , wszystko , co było puścić z dymem , pierdolić cały ten sentyment .
|
|
|
|
To śmieszne, że kiedy przechodzę koło osoby za którą kiedyś oddałabym wszystko i traktowałam ją/jego jako najlepszą przyjaciółkę/przyjaciela ... teraz się z nią nawet nie witam, przechodzimy obok siebie bez słowa.. całkiem obojętnie.. a przecież , przyjaciel który przestał być twoim przyjacielem nigdy nim nie był. jak to wszystko zrozumieć?
|
|
|
|
Nagle zdajesz sobie sprawę,że pewne rzeczy się skończyły.To co kiedyś się wydarzyło już nigdy się nie powtórzy.Po pewnym czasie wnioskujesz że wyszło Ci to na dobre , ale nie na długo.Z czasem zaczyna Ci czegoś brakować.Brakuje Ci tamtych dni które kiedyś dawały Ci tyle radości.Ale to przeszłość..trzeba zakończyć tamten rozdział, i zacząć nowy który sprawi że już nigdy nie będziemy chcieli wrócić do poprzedniego.
|
|
|
|
Znasz to uczucie, kiedy jakaś osoba, staje się częścią Twojego życia i zaczynasz zastanawiać się, dlaczego nie znaliście się wcześniej? Wtedy potrafisz zmienić się tylko dla niej (...) Znasz to uczucie? Gdy ludzie spotykają się przypadkiem, a okazuje się, że czekali na siebie całe życie? Potem wszystko się plącze, nadchodzi koniec. Nie ma ich już. Więc po co w ogóle zaczynać.
|
|
|
|
'I już podjąłem tą decyzję. Nie wracam. Wiem, że to egoistyczne. Przepraszam'
|
|
|
|
Kurwa ! Nie tylko Ty, spierdoliłaś wżyciu wiele. Nie tylko Ty, nie wykorzystałaś szansy, którą miałaś niemalże koło nosa. Nie tylko Ty, próbowałaś się pozbierać, po stracie bliskiej osoby. Nie tylko Ty, wypalałaś paczkę papierosów dziennie. Nie tylko Ty, zapijałaś smutki wódką. Nie tylko Ty, straciłaś to na czym Ci zależało. Nie tylko Ty, więc przestań się użalać i skończ pierdolić, bo zaczyna to być żałosne !
|
|
|
|
Tęsknimy, choć nie mówimy o tym, bo przecież nie ma się czym chwalić. Myślami zbyt często wracamy do przeszłości, w której się zatracamy. Próbujemy żyć na nowo, ale wciąż mamy za sobą niedomknięte rozdziały. Nieraz już na starcie tracimy to, co mamy. Boimy się ryzyka i nie ryzykujemy. Chcemy walczyć, ale nie do końca potrafimy. Jesteśmy silni, choć tak często zbyt słabi. Niszczymy to, co kochamy, kochamy to, co niszczymy. Gubimy się, ciągle się gubimy, upadamy, przegrywamy, rozpadamy się wewnętrznie, płaczemy, śmiejemy i znów gubimy... Zdobywamy szczyty, chwilę później je tracimy. Nie wiemy jak żyć, nie wiemy komu ufać i coraz częściej brakuje nam siły.
|
|
|
|
Pamiętasz te piękne chwile, gdzie czuliśmy, że świat należy do nas, nic nie zniszczy tego mostu, który łączy nasze serca, wystukujące jeden rytm, momenty, w których powietrze miało smak, smak miłości, którą smakowaliśmy zachłannie nie żałując jej sobie. momenty, kiedy jedyne co mogło nas dzielić to chwilowa odległość przed pocałunkiem, a dziś? dziś dzieli nas praktycznie wszystko, nawet niebo, w k
tóre patrzymy teraz oddzielnie każdego wieczora nie jest już nasze, i nie patrzymy w to samo niebo. ty masz swoje, ja swoje, ty jesteś tam, ja tu, ty masz swoje życie, ja swoje. życie rozpierdoliło nasze uczucie gdzieś po blokach, brudnych ulicach, a codzienność zabiła to co łączyło tą stalową więź, która łączyła dwie części podobno idealnej całości.
|
|
|
|
ja po prostu nie potrafię dalej udawać. nie mogę już patrzeć na twoją cholerną obojętność
|
|
|
|
podsumowując. nie zmienię niczego co było. nie cofnę czasu. mogę jedynie żałować i męczyć się wyrzutami sumienia. nie naprawię tego, nawet gdybym bardzo chciała. nawet, gdybym pragnęła tego najmocniej na świecie. to koniec. nie ma już nic. nas, nawet osobno. przestaliśmy dla siebie istnieć. nie potrafię tego zrozumieć, jak po tylu spęczonych razem chwilach do tego dopuściliśmy. ale najwyraźniej tak musiało być. jednak za wszystko co złe, przepraszam jeszcze raz.
|
|
|
|
Tak naprawdę można tęsknić za kimś, kogo się nigdy nie znało.
|
|
|
|
Mówił, że by za nią umarł
Kurwa, nigdy nie widziałem
Żeby ktoś się tak rozumiał.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
