 |
|
żyje i żyć daję w tym bałaganie i jakoś nie jest wcale fatalnie.
|
|
|
|
nigdy nie byłeś i nigdy nie będziesz częścią mojego świata. jesteś jego całością.
|
|
|
|
poszłabym za głosem serca, gdybym tylko je miała.
|
|
|
|
w powietrzu kwaśny odór rozkładającej się przyjaźni.
|
|
 |
|
Ona zawsze była Obok , zawsze wpierała nawet kiedy robiłam źle . Nie mówię ,że jest ideałem jak każdy ma swoje słabe punkty , czasem mam ochotę i podejść i zajebać liścia ale mimo wszytko uwielbiam spędzać z Nią czas i planować każdy następny dzień
|
|
 |
|
"tak naprawdę, to co ja bez ciebie zrobię? czemu chcesz mnie tu zostawić?" mówiła z wyczuwalną rozpaczą w głosie "ej, mała, wyluzuj, mamy jeszcze sporo czasu. a gdy odejdę, to jakoś to przecież pójdzie, nie? masz jeszcze brata" lekki uśmiech zaczął znikać z jej twarzy "kocham go ponad wszystko, ale potrzebuję ciebie..." łza pociekła jej po policzku. tuląc ją, wyjęła papierosa "później do mnie dołączysz"
|
|
|
|
co mam mówić? to nie moje życie, o moje tak bym nie walczyła...
|
|
|
|
życie pełną parą - powiedzieć ci "stop" nie potrafię, bo pomimo tej sytuacji, jaki sens ma nasza egzystencja żyjąc ciągiem reguł?
|
|
|
|
bo teraz każdy dzień razem, będę traktowała jak ten ostatni.
|
|
|
|
teraz, gdy wszystko zaczęło nabierać sensu, nasze rozmowy zawierały każdy szczegół spędzonego dnia. zrozumienie, jak nasze problemy są sobie bliskie. ty, po prostu postanowiłaś odejść, zniknąć na zawsze i odebrać mi wszystkie spędzone chwile razem. nie wiem, która z nas jest tutaj egoistką.
|
|
|
|
pozwól mi odejść razem z tobą, proszę.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
