 |
|
Po raz kolejny mnie wystawiasz, uważaj bo kiedyś życie wystawi ciebie .
|
|
|
|
Myślisz ze kolejny raz ci wybaczę ? ehe... mylisz się.
|
|
 |
|
Umieram tu z wolna. To miejsce mnie pożera, jest jak złowroga otchłań, która nie pozostawia po sobie nadziei na cokolwiek lepszego, dopuszcza się całkowitej destrukcji. Upadam. Leżę tu, łzy płyną po lodowatych płytkach podłogi. Muszę wstać. Muszę biec, tylko nie mam nóg. Nie działają, nie mają motywacji. Boję się. Nie mogę tu zostać. Zginę tu. Zaczynam się czołgać, nie mogąc wstać. Mija kilka sekund, kiedy pojawia się kolejny paraliż. Pójdę... pójdę, jeśli zapewnisz, że dogonisz moje kroki i znów poczuję ciepło Twoich dłoni.
|
|
|
|
Chcę położyć się koło Ciebie i po prostu opowiedzieć Ci o minionym dniu - słyszeć Twój śmiech i dopytywanie o coś z nutką niedowierzania, widzieć zdziwienie ustępujące rozbawieniu na Twojej twarzy. Obserwować Twoje oczy i słuchać jak podirytowanym głosem opowiadasz o rozegranym meczu, a jednocześnie uspokajająco mierzwić Cię po włosach. Przytulić się w końcu i słuchać Twoje serca, które być może stanowiłoby lekarstwo dla mojego łkającego teraz i bełkoczącego po cichu Twoje imię.
|
|
|
|
Nie zarzucaj mi tylko, że Cię ignoruję. Nie odbieraj tego tak. Zrozum, że po prostu, gdy znajdujesz się w zasięgu moich dłoni, staram się ograniczyć reakcję organizmu do dreszczu przebiegającego wzdłuż kręgosłupa i karcę się w sobie, bo mózg już analizuje bodziec posłania łez do oczu.
|
|
|
|
Pytasz się jak minął mi dzień bez ciebie, zajebiście, pragnę więcej takich.
|
|
|
|
Próbując uszczęśliwiać ciebie, zapomniałam o sobie.
|
|
|
|
Skoro już raz to zrobiłeś, to czemu niby miałbyś nie zrobić tego drugi ?
|
|
|
|
To nie tak że nie chce ciebie, już raz mnie zraniłeś, i zrobisz to drugi raz.
|
|
|
|
I Proszę, niech moim księciem będzie blondyn o niebieskich oczach, czyli TY.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
