 |
|
Wzbudzić nadzieję a potem z tego kpić, tak się nie robi, jak z ludźmi chce się żyć.
|
|
 |
|
dalej, dalej odwago inspektora gadżeta! ||mryk.mryk||
|
|
|
|
chcę wiedzieć tylko jedno. Dlaczego w głowie potrafię stworzyć cały monolog, a gdy się z Tobą spotkam, boję się spojrzeć w Twoje oczy? ||mryk.mryk||
|
|
|
|
Moje serce też jest jak dziwka, na zewnątrz ładne, a w środku puste. ||mryk.mryk||
|
|
|
|
Świat wokół wydaje się być tak martwy, że wolę żyć wyobraźnią.
|
|
|
|
Czy to prawda, że kiedy człowiek się z czymś już całkowicie pogodzi i niczego od losu już się nie spodziewa, to wtedy to, o czym marzył dostaje?
|
|
|
|
Każdy ranek daje szansę na to, by wieczorem móc powiedzieć: to był szczęśliwy dzień.
|
|
|
|
To moja specjalność: żyję wspomnieniami, albo marzeniami. Pogrążam się w nostalgii lub żywię nadzieję. Rzeczywistość mnie złości.
|
|
|
|
W chwili kiedy już jesteśmy pewni, że możemy powiedzieć komuś wszystko, okazuje się, że już nie musimy nic mówić.
|
|
|
|
Zgubiłam samotność. Nawet nie wiem kiedy. Z dnia na dzień zniknęła. Teraz siedzi samotnie pod drzewem i płacze. Tęskni za mną.
|
|
|
|
Obiecaj mi, że nigdy nie zapomnimy kim dla siebie jesteśmy. Ile razem przeżyliśmy i ile jeszcze przejdziemy.
|
|
|
|
`Nie raz się pomyliłam i nie raz pomylę. Uczę się na błędach, synek na świecie ich tyle . / Grubson.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
