  |
|
z dnia na dzień uczę się uczuć. uczuć do samej siebie. uczę się samej siebie. żyć ze samą sobą. zostawić w tyle ludzi, którzy odbierają mi tlen.
|
|
|
|
dlaczego tak bardzo w życiu potrzeba nam przy sobie ludzi ? dlaczego, nie potrafimy żyć sami dla siebie?
|
|
|
|
i wiem, że czas który minął już nie wróci. ciężko jest się z tym pogodzić. jeszcze ciężej jest żyć z myślą, że w najbliższej przyszłości nie czeka mnie nas nic dobrego..
|
|
|
|
leżąc, paląc kolejnego papierosa zastanawiam się, jakby to było gdyby dało się cofnąć czas, o dzień, miesiąc a nawet rok. wszystkie swoje emocje zamieściłabym zupełnie gdzie indziej. obeszłabym bokiem obok ludzi, przez których dziś kolejny raz cisną mi się łzy do oczu.
|
|
|
|
znajomi są ważni, ciężko jest zostać samemu. jednak najgorzej byłoby, gdybyś odszedł, gdybym któregoś dnia obudziła się bez Ciebie koło mojego boku.
|
|
|
|
kiedyś zgaśnie nasza wspaniała gwiazda, jeśli nie obudzimy się w porę - nadal się tląc.
|
|
|
|
czasem warto wziąć pod uwagę stare znajomości, które wnosiły w nasze życie wiele dobrego. zostawić za sobą teraźniejszość, która tak bardzo od środka nas niszczy i wrócić do przyszłyszłości.
|
|
|
|
wiedząc, że miłość nigdy nie jest czymś pewnym, wiem, że tylko na niego mogę liczyć.
|
|
|
|
i w końcu nadszedł dzień by odpowiedzieć za swoje dotychczasowe czyny. pogodzić się z całym złem które kierowało całym życiem. dzień w którym zostałam zupełnie sama - jednak nie. został on. mimo wszelkiej krzywdy którą mu wyrządziłam postanowił zostać. przyjaciele od melanży, wszystko to wydarzyło się po coś, być może po to żebym się w końcu obudziła z tego horroru.
|
|
 |
|
" I potem, dużo później, zostaniesz sam, z dziurą jak po kuli i możesz wlać w tę dziurę bardzo dużo, mnóstwo cudzych ciał, substancji i głosów, ale nie wypełnisz, nie zamkniesz, nie zabetonujesz, nie ma chuja "
— Jakub Żulczyk
|
|
|
|
Nie lubię mówić o swoich problemach. Zazwyczaj i tak nikt ich za mnie nie załatwi. To po co? Żeby usłyszeć: „Nie martw się, jakoś to będzie”? To sama to sobie mogę powiedzieć.
— Maria Czubaszek
|
|
|
|
"Stoisz, jak stałaś. Z rozsznurowanymi butami. Po środku pokoju, nie wiesz czy rzucić się na łóżko, zakopać pod kołdrę czy skurczyć nogi pod siebie. Obiecywałaś sobie jeszcze niedawno, że nikogo tak blisko nie dopuścisz. Że nie dasz się omamić wizją miłości, przyszłości i wspólnoty. Posiadania kogoś i czyichś uczuć na wyłączność. To się nie sprawdza, to nie działa, im wcześniej to zrozumiesz tym lepiej.
Ty idiotko.
Ciągle pierwsza, najlepsza, najwspanialsza. Najseksowniejsza, o najpiękniejszym uśmiechu i oczach. Dziewczyna cud! Zachwycająca ona, zachwyceni znajomi nią. Najkurwalepsza.
Ty idiotko.
Ubzdurałaś sobie, że to się jeszcze zdarza, że się dzieje.
Że ludzie się poznają, kochają, całują, tulą do snu. Myślą o sobie, tęsknią, piszą, dzwonią, są dla siebie uprzejmi i mili.
Ty idiotko, witaj w klubie."
|
|
|
|
Dodaj komentarz
plusik
