 |
|
a kiedy rozebrałeś mnie do naga z każdego z moich uprzedzeń, miałam wrażenie że nawet bóg wstrzymał oddech.
|
|
|
|
kiedyś chciałam do Ciebie wpaść, na całe życie. a teraz zastanawiam się czy warto poświęcać się czemuś co mnie niszczy.
|
|
|
|
wolę twój najgłośniejszy krzyk niż najcichsze milczenie.
|
|
|
|
jeżeli odejdę to nie dlatego, że przestałam Cię kochać tylko dlatego, że zabrakło mi cierpliwości na to, aż dorośniesz.
|
|
 |
|
Tak często potrzebujemy czegoś co pozwoli nam sie oderwać od raniącej nas rzeczywistości. Takiego swojego idealnie wykreowanego świata. Miejsca gdzie będziemy potrafili być sobą. Niektórym nie udaje sie przejść na druga strone lustra. Nie byli kochani. Miłość i wolność to dwie nici wzajemnie przecinające nasze umysły. Ostatni raz spojrze na Jego zdjecie. Wdech, wydech. Odeszłam.
|
|
|
|
Są tutaj. To przez nich wbijam paznokcie w skórę. Niezaradna, mała, zagubiona. Strachliwa. Przelękniona. Do snu mi śpiewają pieśni martwych. I dłonie się trzęsą, jakoby cialo w agonii. Twoje dłonie dotykają mnie, ale dlaczego wciąż nie ma Cię przy mnie? Nie usypiasz ze mną. Nie ma Cię gdy chwytają mnie za nadgarstki, nie ma Cię gdy pochłania mnie ciemność. Skaczą sobie do gardeł. Każdy chce rozszarpać mnie na strzępy. Nie potrafię uciekać, lęk mnie paraliżuje. Tak bardzo chcę Twoich delikatnych pocałunków, chcę Cię ciągle mieć przy sobie. Nie chcę byś zniknął gdzieś po drodze. Chcę byś mnie uratował. Jesteś mą ostatnią nadzieją, lecz zguba czeka na mnie na prawie każdym kroku. A jestem zatracona w lęku który pokrywa mnie krwawymi bliznami. Niech ta krew nie cieknie. Niech nie cieknie tak szybko.
|
|
|
|
Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.
|
|
|
|
Mam prośbę, Drogi Przyjacielu. Weź ten nóż, niech jego blask wywoła uśmiech na Twej twarzy, później zrób nim jedną ranę w moim sercu. Cało zachowaj. Zawsze, kiedy tylko o mnie pomyślisz wytnij prostą linię na moim nadgarstku. Kiedy tyko będziesz na mnie zły zrób kolejną dziurę w klatce piersiowej którym zalśniła Twoja twarz, gdy niszczyłeś drugiego człowieka, odetnij mi głowę i wykrój wszystkie skrawki narządu, który podziurawiłeś, w przypływie złości. Głowę spal, ciało zakop, a "serce" zachowaj na pamiątkę. Oto mamy praktyczny przykład reakcji psychicznych, pomiędzy dwojgiem ludzi. Myślę, że to wszystko, mój najdroższy przyjacielu. Bywaj.
|
|
|
|
chciałam Ci dać tylko poczucie ukojenia. ochraniać Cię przed lękiem, chłodem i chorobą. żebyś mógł poczuć radość w sercu i uśmiechać się do mnie przez sen jak do swojej kochanki.
|
|
|
|
wspomnienia wracją jak przypływ, a ja dryfuję na łodzi podczas sztormu najgorszych wspomnień, szczególnie jednego, gdy wsiadłes w samochód i wyjechałeś z naszego światka jak na wycieczkę, rozpędzony niczym na autostradzie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
