 |
|
dwoje ludzi. dwa słowa. jeden ból.
|
|
|
|
Szczęście to po prostu skurcz serca, którego doznaje się czasami, kiedy człowieka przepełnia taka radość, że wprost trudno ją znieść. Znika równie szybko jak się pojawia. I nie ma go, dopóki nie nadejdzie znowu, by sprawić, że człowiek uzna życie za najwspanialszy dar.
|
|
|
|
Nie dałbym rady zliczyć wszystkich wrogów jak i tych za których dziękuje Bogu!
|
|
|
|
Spakowała jedną trzecią życia w dwie podróżne torby i odeszła. Ta z rzeczami z dwóch ostatnich lat była prawie pusta.
Odchodziła w zamierzonym pośpiechu. Wymyśliła sobie, że tak będzie mniej boleć. Albo jeśli nie mniej, to przynajmniej krócej.
Dała sobie dziesięć minut, żeby zatrzeć ślady po największej miłości swojego życia i uciec. Bo to była ucieczka.
|
|
|
|
siedząc w pokoju, z kubkiem gorącej czekolady, słuchając pih'a, uczyłam się 21 zwrotkowego wiersza.. miałam tylko 2 dni, a nic nie umiałam. chciałam rzucić wszystko, wyrwać się z domu i spotkać z najlepszymi. nagle do pokoju wparowały moje psiapsióły. od razu, opowiedziały mi, że ON jest na placu. koło szkoły. przez chwilę byłam tak podekscytowana, że go zobaczę. ale po chwili spojrzałam na książkę z tym wierszem..- nie no nie mogę dziewczyny. przepraszam, ale ten głupi wiersz... - no choodź. najwyżej się jutro pouczysz. nauczysz się z 15 zwrotek i dostaniesz 3..no chyba nie przegapisz takiej okazji.. długo nie musiały mnie namawiać, rzuciłam książkę na biurko i poszłam się ogarniać. może to głupio zabrzmi, ale to był najwspanialszy dzień w moim życiu. a jedna trójka nic nie zmieni. warto było.
|
|
|
|
Piła choć wiedziała, że jedyne co tym osiągnie to jebanego kaca...
|
|
|
|
Dlaczego się w tobie zakochałam? Głupie pytanie. Ale jeszcze głupsza odpowiedź.
Dlatego, że nie mogłam Cie mieć. I nadal nie mogę .
|
|
|
|
Ktoś złapał mnie mocno za ramię. Odwróciłam się szybko i spojrzałam na niego pytającymi oczyma. "Porozmawiamy?" Zapytał zdyszany. Obruszyłam się tylko i dalej szłam w swoją stronę. "Błagam. No cholera, proszę Cię!" Zatrzymałam się. Stanął bardzo blisko mnie, tak, że czułam jego szybki i gorący oddech na szyi. "Czego chcesz?" zapytałam chłodno. "Spójrz na mnie." Nie wytrzymałam. "Biegniesz za mną pół drogi, żebym na Ciebie spojrzała?!" Krzyknęłam tak głośno, że przechodnie patrzyli na nas z dezaprobatą. "Tak." Zaśmiałam się sarkastycznie. "Tylko tracę czas." Odwróciłam się na pięcie i ruszyłam dalej. "Chciałem, żebyś to zrobiła, bo w Twoich oczach widać miłość do mnie." Odwróciłam się znowu. "Miłość? Widzisz miłość?" Z każdym słowem zbliżałam się do niego coraz bardziej. "To dziwne, bo ja, zawsze, gdy patrzę w lustro, w swoich oczach widzę nienawiść. I choć Cię, kurwa, kocham, to nienawidzę bardziej!" Syknęłam. W jego zaszklonych oczach odbijała się moja twarz.
|
|
|
|
Ulicami strachu między neonami
Spływa obojętność zabliźniając rany.
|
|
|
|
Czy żałuję? Nie. Choć chciałabym wrócić do tamtych chwil. Może teraz było by inaczej? Może teraz byłoby lepiej? A może gorzej? Wiem również gdybym nie zrobiła tego kroku też bym myślała jakby to było. Ale NIE ŻAŁUJĘ. Lecz musisz wiedzieć, że tęsknię i te wspomnienia nie znikają jak ten śnieg.
|
|
|
|
czemu to jest tak ,
że nie można powiedzieć sobie ' mam wyjebane '
i po prostu , naprawdę mieć wyjebane ?
|
|
|
|
Dodaj komentarz
