|
Widzę jak bardzo mnie kocha i jest w stanie zmienić się w zupełnie inną osobę, zdaję sobie sprawę, że jestem złym człowiekiem. Widzę to, ale nie jestem w stanie nic zrobić
|
|
|
"Jestem tak dwulicowy, więc kłamię ci prosto w twarz
Następnie uciekam do krainy czarów, znikając bez śladu" | placebo
|
|
|
Dzień dobry, proszę Pana. Zastanawiam się dziś nad naszymi relacjami. Kim właściwie dla siebie jesteśmy? Kiedy obejmuje mnie Pan swoimi ramionami, ukrywa mnie całą przed tym cholernym światem, dla ludzi jesteśmy parą kochanków. Kiedy goni mnie Pan w parku, dla ludzi jesteśmy niedojrzałymi dorosłymi szukającymi szczęścia między pniami drzew. Kiedy patrzy mi Pan w oczy, dla ludzi jesteśmy romantycznymi istotami z innej epoki. Kiedy idziemy dwa metry od siebie, dla ludzi jesteśmy nieznajomymi. A kim właściwie jesteśmy dla siebie? Kim jestem dla Pana?
|
|
|
Ile razy może człowiek umrzeć tak na niby?
Po ilu razach umiera się tak naprawdę?
|
|
|
Pojawiłeś się na chwilę, jak cień przemknąłeś przez moje życie,
nim dym z Twojego papierosa zdążył zniknąć w ciemności. Wsiadłeś do autobusu 313 i odjechałeś.
|
|
|
" Padał deszcz, chciałem się schronić przed nim aby nie zmoczyć skrzydeł mojego Anioła, co przyszedł do mnie nocą i mi je pożyczył, chciał skosztować chwile ludzkiego życia, pewnie by jeszcze bardziej zrozumieć człowieka. " o.Ł.B
|
|
|
milczenie jest lepsze od pieprzenia głupot. tylko czasem trzeba to zrozumieć samemu.
|
|
|
'Nie potrzebuję nowej miłości, ani nowego życia
Tylko lepszego miejsca żeby umrzeć.'
|
|
|
But God has broken every chain.
|
|
|
(...) było mi już wszystko jedno, a może byłem nawet dalej: już poza rozpaczą i już poza gniewem. Ludzie nie wiedzą naprawdę, ile obojętności jest w nich i jak bardzo obojętne może się wszystko stać pewnego dnia; i dobrze, że nie wiedzą.
|
|
|
"Co u Ciebie słychać?" - zapytał, spoglądając na mnie swoimi szarymi oczami, które tak bardzo kochałam i kocham nadal. Przez gardło nie chciało mi przejść że wyszłam za mąż. Że nie ma nic cięższego niż ta drobniutka obrączka na palcu. Że tak bardzo za nim tęskniłam, że wyszłam za mąż za pierwszego mężczyznę, który mnie chciał. Bo mnie chciał. Że potrzebowałam go tamtego dnia bo mówiąc "tak" popełniłam największy błąd, bo dotyk mojego "męża" był gorszy niż gwałt. Nie było białej sukienki nie było gwaru nie było kościoła. Wszystko było szybko i cicho.
Popełniłam błąd aby nigdy do Ciebie nie wrócić - "Chodźmy na herbatę" odpowiedziałam.
|
|
|
|