 |
|
improwizujemy uśmiech i ból. pasujemy wszędzie, tylko nie tu
|
|
|
|
ej czuję się obca znów, a przecież kurwa miało być pięknie tu. i znów sama jak pierdolony palec
|
|
|
|
obojętność wchodzi w nawyk
|
|
|
|
gdy nie masz perspektyw to jedyna rzecz ruszaj do przodu, obierz drogi cel
|
|
|
|
nie mam recepty na jutro, nie umiem pomóc ludziom, cholerny samolub, nie wierze więcej w ludzkość
|
|
|
|
po pierwsze zdradzę ci sekret schowaj go w sobie wiesz najszczęśliwszy będę, będąc przy tobie
|
|
|
|
choćby jedno z nas prosiło drugie
nie ma szans, choć drugie odmówi z trudem
|
|
|
|
nie ma Cię i nie wiem już gdzie jesteś
|
|
|
|
życie dziwka miałeś walić je, i co pewnie wali cię?
|
|
|
|
dziękuję Bogu za to, że mam dobrze w domu i proszę żeby się udało
|
|
|
|
za dużo myślę, za bardzo chcę, za mocno czuję, za gęsto śnię
|
|
 |
|
powiedz mi, kiedy poeci nie byli smutni? poezja ułatwiała to, co życie chciało utrudnić.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
