 |
|
Ja po tych wszystkich latach to naprawdę chcę już zacząć inaczej żyć, mieć kogoś, kto może nie tyle byłby oparciem dla mnie, ale kto by mnie potrzebował i dla kogo mógłbym żyć, bo takie życie bez sensu jest straszne, nawet jeśli człowiek na co dzień robi coś, co go wciąga.
|
|
|
|
Moje serce
coraz częściej przypomina mi
zdrętwiałą rękę.
Niby jest.
Zdrowe i całe.
A jednak nie potrafię wykonać nim
najprostszego gestu.
|
|
|
|
Spojrzał mi w oczy. Czasem mam wrażenie, że to mu wystarcza, żeby znać moje myśli.
|
|
|
|
Może prawdziwe uczucie to nie nagły płomień, trzęsienie ziemi. Może wystarczy dotknięcie dłoni, silny uścisk ramion, łagodny głos. I może nie od razu zmienia świat, a jedynie dwa życia na lepsze, trochę spokojniejsze i nie tak strasznie samotne.
|
|
|
|
A może to nie jest aż takie ważne? Może potrzebne jest tylko na początku? Może nie najważniejsze jest chcieć iść z kimś do łóżka, ale chcieć wstać następnego dnia rano i zrobić sobie nawzajem herbatę?
|
|
|
|
I nie wiem skąd brać mi synonimy, żeby ciągle inaczej jakoś mówić Ci o tym wielkim i wszystko przesłaniającym przeżyciu, jakim dla mnie jesteś i które stało się dla mnie od razu takim od pierwszych słów jakie zamieniliśmy.
|
|
|
|
Jak wiele może znieść człowiek? Ile jeszcze będzie musiała wytrzymać? Gdzie jest granica, po której przekroczeniu człowiek po prostu się rozpada?
|
|
|
|
Miłość? Ta od trzymania się za ręce? Nie można przez całe życie trzymać się za ręce, bo w pewnym momencie zaczynają drętwieć dłonie. Taka miłość się zawsze kończy. Kiedyś się kończy. Tak musi po prostu być, inaczej wykończylibyśmy się. Ale ważniejsze niż miłość, jest to, co po niej zostaje.
|
|
|
|
Nikt nie jest samotny z przypadku. Na świecie żyje kilka miliardów ludzi. Wszyscy boją się samotności. Nie jest łatwo pozostawać samotnym, jeśli się tego nie chce. Zawsze ktoś będzie się przy człowieku kręcił. Zawsze.
|
|
|
|
Każde z nas jest dziwne na swój sposób, ale jak jesteśmy razem, robi się to normalne.
|
|
|
|
W każdym związku - na początku, w połowie czy pod koniec - następuje taka chwila, w której wszystko zależy od jednego słowa albo zdania. Czasem jedno spojrzenie potrafi odbudować związek lub zburzyć go raz na zawsze.
|
|
|
|
Zawsze byłem gotów na koniec, tylko nie wtedy, gdy następował.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
