 |
|
Zabrakło jej dalszych perspektyw na życie.
Świat poległ. Stoczył się na samo dno, niczym Titanic do oceanu.
|
|
|
|
Głupia nastolatka, z masą problemów, jak każdy normalny człowiek.
|
|
|
|
Pomimo, że od śmierci jej serca minęło już kilka lat, ona nadal trwa. Co prawda, poprawne funkcjonowanie nie przychodzi jej już z taką łatwością, jak cztery lata temu, jednak nie poddaje się i dzielnie brnie przez świat. Wszystkie problemy i przeciwności, które los rzuca jej pod nogi stara się opanowywać i zwalczać z kamienną twarzą.
Na co dzień jest zawodową aktorką. Ciągłe udawanie szczęśliwej i uśmiechniętej nie sprawia jej żadnych kłopotów. Wszyscy wierzą, że zdążyła już się pozbierać.
|
|
|
|
Wiele razy chciała Mu powiedzieć, jak bardzo Go kocha. Jakim ważnym człowiekiem był w jej nędznym życiu, które od samego poczęcia nie miało żadnego sensu. Ile dla niej znaczył.
Nie zdążyła.
|
|
|
|
Kto by pomyślał, że na takim pustym, grubym kawałku papieru zmieści się tyle pięknych wspomnień, o których tak cholernie chciałoby się zapomnieć?
|
|
|
|
- Wiesz, bardzo cię lubię... - zaczął niepewnie, delikatnie gładząc dłonią jej policzek. Piętnastolatka tylko wpatrywała się w niego z niecierpliwością, czekając na dalsze słowa, nad którymi zastanawiał się dłuższą chwilę. - Jesteś mi bardzo bliska, ostatnio nie potrafię przestać o tobie myśleć. Mam wrażenie, że zawładnęłaś całym moim życiem. - Spuścił wzrok, rozmyślając przez moment. - Ja... chyba się w tobie zakochałem.Dziewczyna uśmiechnęła się lekko, podnosząc głowę do góry i pozwalając wiatrowi bawić się kosmykami jej brązowych włosów. Splotła ponownie ich dłonie ze sobą i odwróciła się z powrotem w stronę blondyna.
|
|
|
|
Chyba przedawkowałeś Alicję w Krainie Czarów.
|
|
|
|
-Wszyscy mnie przepraszają! -Klauudia..-co?-przepraszam-za co? -nie wiem, za coś na pewno -Klauudia -tylko nie przepraszaj - ja nie chce cię przepraszać-powiedz dlaczego nie lubisz mojego psa? powiedz Klaudii -nie -powiedz -Klaudia ,ja cię przepraszam,ale Ci nie powiem / Wszyscy mnie dziś przepraszają,zajebiścieee,ej.
|
|
|
|
Nawet nie zorientowała się kiedy klęczał przed nią i bandażował jej rękę.-Wsypałeś coś do kieliszka prawda ?–spojrzała na niego.-Tak. Przecież lubisz niespodzianki –odpowiedział nie podnosząc wzroku znad jej ręki.-Przez to boli mnie głowa .-Przecież już cię nie boli.Tylko przez chwilę.Zaraz poczujesz coś wspaniałego.–uśmiechnął się.-Mówisz jakbyś znał to uczucie–szepnęłam.-Bo też to miałem w moim kieliszku.-Ale ja nic nadzwyczajnego nie czuję – uniosła się.
- Nie pamiętasz,że szybciej wypiłem wino?–uśmiechnął się ,a ona w tym samym czasie poczuła ogarniające ją ciepło. Głowa zupełnie przestała boleć. Cicho westchnęła na co on tylko się uśmiechnął i podał jej rękę.Tego uczucia nie umiała opisać.
|
|
|
|
- Poczekaj chwilę, zaraz ci to opatrzę. – powiedział i wyszedł z pokoju. Usiłowała uspokoić napływające do głowy myśli.Przecież z nim się nic nie działo kiedy wypił to wino,ale chwila.. podał jej lewy kieliszek. Czyli coś do niego dosypał. Tylko pytanie co i po co? Cofnęła się do tyłu aż natrafiła na ścianę. Osunęła się po niej. Musiała usiąść. Głowa bolała ją teraz tylko przez nakładające się na nią myśli. Uciekać?Nie ma dokąd.Jeśli coś od niej chce to lepiej żeby załatwił to od razu.Czuła się jakbym miała do czynienia z mafią.
|
|
|
|
- Poczekaj chwilę, zaraz ci to opatrzę. – powiedział i wyszedł z pokoju. Usiłowała uspokoić napływające do głowy myśli.Przecież z nim się nic nie działo kiedy wypił to wino,ale chwila.. podał jej lewy kieliszek. Czyli coś do niego dosypał. Tylko pytanie co i po co?
|
|
|
|
Dodaj komentarz
