 |
|
oddycham. moknę, kiedy pada deszcz. oglądam seriale . farbuję włosy. czytam lektury i tylko lektury. spędzam całe dnie w łóżku: pukam w ścianę i sama odpowiadam "proszę" w różnych tonacjach. układam ubrania w kolejności alfabetycznej. piję cytrynę z herbatą. nie ubieram się krzykliwie i nie krzyczę. często gapię się w sufit. chodzę po mieszkaniu zgodnie z ruchem wskazówek zegara. wyznaję feminizm i bywam cyniczna. zdarza się, że przeklinam. poświęcam swoje życie dla życia wiecznego. spóźniam się na autobusy, na zajęcia i do domu na obiad też nawet. marznę i histeryzuję. tak, jestem dziwna.
|
|
 |
|
Jak smutek na dnie jej serca, smutek bez końca,
przez niego pokochała zachody słońca.
|
|
 |
|
to coś czego nie można wyrazić łzami. / fabuła
|
|
|
|
Smutna, opiera czoło o okno.. / fabuła
|
|
|
|
zamknij się i po prostu popatrz.
|
|
 |
|
'all of my memories keep you near'
|
|
|
|
'pozwól, że opowiem Ci o znajomości, która trwa, choć nie jest pewna swojej przyszłości'
|
|
 |
|
Ma wspaniałe oczy, bez źrenic. Szklana tafle, w której odbija się cała nędza ćpuna. [pamiętniknarkomanki]
|
|
|
|
A jednak muszę godzić się nieustannie z własnym buntem, rozgniewanym sercem, okaleczonym ciałem, chorą duszą, samotnymi powrotami. Trzeba się z tym pogodzić, bo nie ma innej drogi. [pamiętniknarkomanki]
|
|
 |
 |
czekam kolejny dzień, z nadzieją, że może w końcu zobaczę Cię z okna, jak idziesz, biegniesz, śmiejesz się, bądź płaczesz, cokolwiek. a ja będę po prostu mógł zejść na dół i mocno Cię przytulić, pocieszyć, albo nie mówić nic, śmiać się razem z Tobą, lub zabrać, gdzieś przed siebie. żebyśmy mogli być sami, w ciszy i spokoju. razem uczylibyśmy się żyć, kochać, śnić, prowadzić się nawzajem we śnie, patrzylibyśmy razem jak świat się zmienia, a to co jest między nami dalej trwa i mimo wszystko się nie kończy. to wszystko jest ciekawym zagadnieniem, trudno jest żyć gdy jesteś tak daleko, ale cieszę się że mam Cię chociaż w taki sposób, niż gdybym miał nie mieć wcale./ kolekcjonerr dla endoftime
|
|
|
|
Gdy robiłeś mi pierwszy zastrzyk wierzyłam , że dajesz mi szczęście . Ale Ty już wiedziałeś , że mnie zabijasz . I cieszyłeś się , że kiedyś nie będziesz umierał sam . [net]
|
|
|
|
Ludzie nie są w stanie pojąć, co to jest szczęście..
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
