 |
|
Tak sobie myślę, że pierdolę to wszystko, skoro Bóg, nawet we śnie kazał mu po prostu zniknąć. - TMK aka Piekielny
|
|
|
|
Ludzie? Sami sobie przeczą durnie.
|
|
|
|
"Ten świat mówi: ' Ją kochaj. Przeszłość depcz '. Nie skacz, nie w rzece łez, jak przeznaczenia sień."
|
|
|
|
Gdy patrzysz komuś w oczy przepełnione serca żalem
Myślisz znasz go całe życie ale nie znasz wcale
|
|
|
|
"To co chcesz usłyszeć rzadko usłyszysz ode mnie,
Chyba, że zadurzyłem się w Tobie i mówię sercem."
|
|
|
|
chciałbyś żebym przestała milczeć? żebym w końcu odpuściła, i przestała się znęcać? błagasz mnie o chociażby dwa zdania wyjaśnienia? o cokolwiek? nadal będę milczeć, nadal nie usłyszysz mojego głosu, nadal nie będzie z mojej strony żadnego odezwu. robię Ci to samo, co Ty robiłeś mi - zabijam Cię milczeniem, powoli, z zimną krwią. widzisz jak boli? też mi to zafundowałeś, jeszcze nie tak dawno. / veriolla
|
|
|
|
"Słuchając takich jak ja - stał bym się egoistą."
|
|
 |
|
i proszę Cię, dziewczynko ,naucz się - że mojego miejsca się nie zajmuje. czy to w autobusie, czy w sercu mężczyzny. / veriolla
|
|
 |
|
mówili mi, że mam talent. namawiali, bym robiła to jak najdłużej. tańczyłam,długo, i dobrze. trenowałam godzinami, wylewając z siebie litry potu, a mimo to nadal widząc w lustrze tą niepewną siebie dziewczynkę, której ojciec wmówił, że jest śmieciem. tańczyłam, mówiąc sobie "masz talent", i nagle wszystko prysło. odkryłam nowe powołanie, nowy "talent' - do skręcania jointa, i przechylania kieliszka. byłam w tym dobra, trenowałam codziennie. piłam dużo, tańczyłam mało. dzisiaj? chciałabym tańczyć więcej, ale serce oberwało. dziś mój talent krzyczy do mnie "przećpałaś mnie". dziś mój talent sprawia, że nie potrafię spojrzeć na siebie w lustrze. dziś mój talent powtarza mi za każdym razem, że spieprzyłam, na całej lini. || kissmyshoes
|
|
|
|
pamiętasz te czasy? jak paczkę szlugów dzieliliśmy na dwa? jak kawa była pita "po pół"? jak wiecznie brakowało hajsu, a my za wszelką cenę chcieliśmy się usamodzielnić? pamiętasz jak na śniadanie jadaliśmy suche bułki, a na obiad makaron? jak toneliśmy w długach, próbując ogarnąć rachunki? pamiętasz jak bardzo to Nas do siebie zbliżyło, i jak doceniliśmy wtedy moc pieniądza, a jeszcze bardziej świadomość tego,że możemy na siebie liczyć? dziś jesteśmy dorośli - mamy pracę,mieszkania,stabiizację - tak wiele się zmieniło, oprócz jednego - kawę nadal dzielimy "po pół", bo od tamtych dni jesteśmy nierozłączni, i polegamy na sobie jeszcze bardziej niż wtedy. || kissmyshoes
|
|
|
|
nie potrzebowałem Cię, milczałem nie chcąc wracać bo takim ja ja się nie wybacza
|
|
|
|
Dodaj komentarz
