 |
|
Pewnego dnia ktoś przytuli Cię tak bardzo mocno, że wszystko, co w Tobie połamane, wróci na swoje miejsce.
|
|
 |
|
targają mną momenty, uśmiecham się tylko po to, żeby się nie rozpłakać..
|
|
|
|
"Jak się pieprzy, to się pieprzy. Na całego. Nigdy się nie pieprzy w życiu na pół. Albo na trzy czwarte. Zawsze na całość." ~ Andrzej Ziemiański
|
|
 |
|
{CZ2} -znamy jego limit? Czuję strach,że już możemy być na kredycie. Zbyt wiele spraw zaczęłam doceniać, gdy rośnie we mnie świadomość ich utraty, ale też po utracie pewnych osób w moim życiu, jedyne co czuje?- wdzięczność, za co? Za to,że zdecydowali się nie marnować mojego czasu, zaufania i życia na nic nie warte znajomości- Tęsknić nie zamierzam. Czuję strach, ale zdecydowałam postawić po raz pierwszy na siebie. Opuszczam miejsca w których się wychowałam, nawet pamiętam gdzie pierwszy raz zdarłam sobie kolano, zaledwie kilka metrów dalej wiele lat później wypiłam pierwszą wódkę. Pakuje ze sobą wspomnienia, zdecydowałam zabrać tylko te dobre. Tak powinno być łatwiej.
I zaczynam iść swoją drogą, wiesz co? Czuję Strach.| aawalk
|
|
|
|
Czuję strach. Mam wrażenie,że życie od pierwszych dni na tym świecie, skazuje Nas na porażkę i ten fałszywy uśmiech nie znika mu z twarzy póki nie zasypią Nas ziemią. Nie rozumiem dlaczego muszę zostawiać swoją rodzinę, bo przyjaciół chyba już nie mam, tylko po to aby w innym miejscu szukać szczęścia? Tutaj już dawno go dla mnie zabrakło. Czuję strach. Nie chcę kiedykolwiek pluć sobie w brodę,że zostawiłam osoby, które jako jedyne są wstanie wyrwać sobie dla mnie serce, jako jedyne. Tak Mamo- nareszcie to zrozumiałam. Nigdy nie chce żałować tego,że nie widziałam jak mój najmłodszy brat uczy się nowych rzeczy i jak w mgnieniu oka rośnie. I chce być przy tym pośrodku, kiedy tak naprawdę zacznie się przekonywać,że życie to kurwa. Chcę być przy Mamie, która dopiero teraz się uśmiecha, bez tych niespokojnych i nieufnych oczu, teraz nawet one się uśmiechają. Pamiętam Mamo, wszystko pamiętam. Czuję strach na myśl,że stracimy za dużo czasu, którego już natraciliśmy w życiu wystarczająco {cdn}
|
|
 |
|
Co mnie dawno tu nie było. 4 lata. Tak zleciało. Dużo się zmieniło. Muszę sobie poczytać te moje stare wypocinki. Coś mnie może natchnie do napisania dalszych wpisów.
|
|
 |
|
Darłam się wniebogłosy na porodówce, gdy on wsiadał na swój nowy, komunijny rower. Z kolei kiedy ja zakładałam śnieżnobiałą sukienkę i mknęłam w wianuszku do kościoła, on mocno zakrapiał już swoją osiemnastkę. Wyśmiałby kogoś, kto podsunąłby mu jeszcze jakiś czas temu pomysł, że będzie z taką małolatą. Ja też sceptycznie pokręciłabym głową w zderzeniu z wizją posiadania o dziesięć lat starszego faceta. Dzisiaj? Liczby nie mają znaczenia. Nie ilość doświadczeń, a ich jakoś, liczy się dla nas obojga. Nie ten cholerny wiek, tylko światopogląd, nastawienie, priorytety i po prostu to, jacy jesteśmy. Nie znalazł mnie, szukając informacji w dowodzie osobistym - pogrzebał w serduchu. Ja nie analizowałam jego aktu urodzenia - tylko charakter. Obydwoje baliśmy się tej sytuacji. I zarówno ja, jak i on, kryliśmy się z tym, przymrużaliśmy oczy, chowaliśmy do kieszeni początkowe wątpliwości i skupialiśmy się na tym, co wydawało się ważne - poznaniu. I trafiliśmy.
|
|
|
|
Przestałam zastanawiać się, jak wykonać kolejny krok. Odsunęłam od siebie każde z pytań, czy wypada, czy powinnam, co mi to da, czy nie pożałuję. Zebrałam w sobie pokłady odwagi, która pozwoliła mi brać odpowiedzialność za to, co robię, mówię i czuję. Ludzie próbują podcinać mi skrzydła, a ja z każdą ich próbą wznoszę się wyżej tak, by mieli trudniej ich dosięgnąć. Do cholery, przecież mogę zapieprzać na swój sukces. Mogę marzyć. Mogę kochać. Mogę się uśmiechać i mogę być szczęśliwa. Nic nikomu nie zabieram - przecież szczęście można mnożyć. Starczy dla wszystkich. Otwieram serce, ot co. Pozwalam mu szeptać pragnienia.
|
|
|
|
To ja - w przekroju sześciu lat. Ja na różnych etapach, ja reagująca na zmiany, ja dokonująca co i raz kolejnego przemeblowania w swoim życiu. Ja zmieniająca nastawienie, ja naprawiająca serce, by za chwilę znów zafundować mu bieg survivalowy. JA - od początku, od pierwszych słów, aż do teraz. Prawdziwa, szczera, choć na różnych etapach, wręczająca nieco inną wizytówkę. Po pół roku uchylam Ci drzwiczki, a Ty zdecyduj, czy znów - na nowo - chcesz mnie poznać.
|
|
|
|
Wbrew pozorom nie jestem trudna. Jestem może czasem za bardzo nie zdecydowana, czasami zbyt rozpadana i czasami za wysoko w chmurach. Ale w gruncie rzeczy jestem taką samą istotką jak reszta wszechświata, chce po prostu niczego w życiu nie pominąć. I jeśli masz tą samą listę rzeczy ' nie do pominięcia', będę idealnym towarzyszem życia. Obiecuje. |aawalk
|
|
 |
|
Nie boli mnie, że Cię nie ma, przestałam zadręczać mój umysł wieczną melancholią, mam banalne pomysły spędzania czasu i od bardzo dawna nie zarywam nocek, nie tykam ścierwa, nie tykam związków i ciało przestało mi się rozpadać, nie mam czystego umysłu ale zrobił się już szary, widzę różnice, dusza mi czasami szwankuje, rzadziej niż kiedyś ale wciąż nie umiem myśleć o przyszłości, nie widzę jej, nie chce jej widzieć, dobrze mi w tym miejscu, przyzwyczaiłam się do strachu, oczy mam mętne, niebieskie, są jak długi labirynt kłamstw i rozpaczy - przyzywczajam je do słońca, czasami to wszystko się buntuje i gniecie mnie, rozrywa, uciska a ja siedze, siedze i czekam aż przestanie i wierze, że kiedyś przestanie,musi kurwa przestać. Nie boli mnie, że Cie nie ma, boli mnie, że byłeś.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
