|
Czuję strach. Mam wrażenie,że życie od pierwszych dni na tym świecie, skazuje Nas na porażkę i ten fałszywy uśmiech nie znika mu z twarzy póki nie zasypią Nas ziemią. Nie rozumiem dlaczego muszę zostawiać swoją rodzinę, bo przyjaciół chyba już nie mam, tylko po to aby w innym miejscu szukać szczęścia? Tutaj już dawno go dla mnie zabrakło. Czuję strach. Nie chcę kiedykolwiek pluć sobie w brodę,że zostawiłam osoby, które jako jedyne są wstanie wyrwać sobie dla mnie serce, jako jedyne. Tak Mamo- nareszcie to zrozumiałam. Nigdy nie chce żałować tego,że nie widziałam jak mój najmłodszy brat uczy się nowych rzeczy i jak w mgnieniu oka rośnie. I chce być przy tym pośrodku, kiedy tak naprawdę zacznie się przekonywać,że życie to kurwa. Chcę być przy Mamie, która dopiero teraz się uśmiecha, bez tych niespokojnych i nieufnych oczu, teraz nawet one się uśmiechają. Pamiętam Mamo, wszystko pamiętam. Czuję strach na myśl,że stracimy za dużo czasu, którego już natraciliśmy w życiu wystarczająco {cdn}
|
Dodaj komentarz
