 |
|
szkolna dyskoteka. nie bawiła się, zbyt dobrze. była samotna, od dwóch, jakże długich miesięcy. na widok chichoczących koleżanek, zaabsorbowanych rozmową z chłopakami, wyszła. przywykła do samotności, nikt nie rozumiał jej tak jak on. odpaliła papierosa, nie zwracając uwagi na wchodzących nauczycieli, rozpłakała się, niszcząc przy tym misterny makijaż. pobiegła przed siebie, słyszała równomierne bicie serca współgrające z stukotem obcasów. nie wróciła, już nigdy.
|
|
|
|
przepraszam za każdą łzę, wiedz, że więcej nie zapłaczę.
|
|
|
|
był prawdziwym mężczyzną. opowiadał seksistowskie dowcipy, był silny, potrafił nieść mnie przed kilometr bez zadyszki, miał w sobie za mało delikatności zewnętrznej, jak i wewnętrznej. nie był ideałem z mych dziecięcych snów, ale kochałam go, wielbiłam całym sercem, jak najdroższy skarb świata.
|
|
|
|
wiesz, nikt nie zastąpi mi Ciebie. nawet Podolski, Van Persie, czy Villa. nie ma takiego drugiego na świecie.
|
|
|
|
myślisz, że to dziwne, gdy na wydźwięk dwóch słów - 'na zawsze' reaguję spazmatycznym płaczem. to zupełnie naturalne, iż wspomnienia tak bolą.
|
|
|
|
przystanek autobusowy, początek wiosny. w oddali on. przypominał misia, uroczą przytulankę z lat dziecięcych. postanowiłam powstrzymać łzy, które mimowolnie napływały do mych oczu. w myślach powtarzałam sobie, trzymaj się. usiadł na ławkę, czekając na swój autobus. bezgłośne 'cześć', które rzucił mi odruchowo miało zastąpić rozmowę, jaką chciałam go obdarzyć. milczeliśmy. odczuwałam chłód, bijący od jego klatki piersiowej. monolog, który prowadziłam, nie interesował go zbytnio. zerknęłam na ulicę, dostrzegłam nadjeżdżający autobus. szepnęłam 'kocham Cię' myśląc, że nie usłyszy tego, lecz jednak stało się inaczej, zaczerwienił się i bez słowa wsiadł do pojazdu, który rozwiał me marzenia.
|
|
|
|
starałam się cholerne dziesięć miesięcy, ale nie dałam rady. płakałam za Tobą dwadzieścia, ciężkich tygodni. ból rozdzierał mnie od środka. od poniedziałku do piątku, w godzinach porannych mówiłeś mi słodkie dzień dobry, uśmiechając się od ucha do ucha. wystarczyła jedna informacja o tym, że pocieszyłam się, byś przestał odzywać się do mnie słowem. pierwszego minie rok od kiedy nie jesteśmy razem, osiem miesięcy od kiedy mam mojego Anioła i z perspektywy czasu, cieszę się, że tak potoczyła się nasza historia. mimo tego czasami tęsknię i chciałabym, mimo Twojego całego skurwielstwa byś został moim najlepszym przyjacielem, lecz to niemożliwe. przykro mi.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (2)
