 |
|
W co za czasach przyszło nam żyć, gdy Ken ładniejszy od Barbie.
|
|
|
|
Mam dość tych wszystkich nadmuchanych lalek barbie. Pokazują cycki by mieć więcej lajków pod zdjęciami, ich wypowiedzi składają się z samych przekleństw, wulgarne i agresywne, chwalące się gdzie popadnie ile to wypiły na ostatnich baletach i jak bardzo nie pamiętają co robiły. Nie chce być taka, nakładając kolejną warstwę lakieru na włosy i tapetę szpachlą . Do kąt to wszystko zmierza. Ludzie sami zabijają się powoli, bo bez mózgu nic już nie ma. Puste ciało bez osobowości.
|
|
|
|
Urwałam się chyba z innej epoki. Urodziłam się za pózno, o kilkadziesiąt lat. A może po protu moja dusza żyje jeszcze poprzednim wcieleniem.
|
|
|
|
Niebo czy piekło? A Ty dokąd chciałbyś trafić? Skoro oba są nieznane.
|
|
|
|
Nigdy nie poznał prawdziwego powodu istnienia, nas, ludzi. Nikt nie wie po co się żyje. Przez tyle milionów lat to wciąż jest nie rozwiązana zagadka. Dawniej ludzie też się nad tym zastanawiali lecz w innych językach, dziś to pytanie mimo tylu lat od powstania świata i pierwszego człowieka zaprząta nasze głowy.
|
|
|
|
Nigdy nie spotkam kogoś kogo pokocham. Nigdy nie zaznam tego uczucia. Wierzę w nią jak nikt, jest piękna i prawdziwa, lecz nie jest mi przeznaczona. Straciłam wszelką nadzieje, że pojawi się amorek i wyceluje w moje serduszko ...
|
|
|
|
Biorę głęboki wdech, i liczę do pięciu. 1..., 2..., 3..., 4..., 5... cholerne pięć. Tu kończy się mój wdech.
|
|
|
|
My, pokolenie XX wieku, mamy już powiedziane jak trzeba żyć. Wielcy ludzie którzy żyli przed nami dokonali odkryć które dziś są pewnymi normami. A nam jest przykazane z tym żyć. Nie możemy tworzyć własnych granic, bo one są już wyznaczone.
|
|
|
|
Miałam talent, byłam wyjątkowa, inna. Chciałam być jak wszyscy i porzuciłam swój dar. W końcu zrozumiałam że dlatego w jednym jestem lepsza bym w innym mogła być gorsza. Nigdy nie będę jak inni bo jestem lepsza w czymś innym.
|
|
|
|
Tak bardzo chciałam się zakochać, a gdy było blisko. Uciekłam z pokulonym ogonem. Koniec.
|
|
|
|
Dom jest jeden. Jest to miejsce, które tworzą ludzie. W którym czujesz się swobodnie. Prędzej czy pózniej, nie ważne co się wydarzy. Czy idziesz z pracy, lub ze szkoły a może jesteś po nieudanej próbie samobójczej. Wszyscy i tak wracamy do domu.
|
|
|
|
Każdy ma swoją i historię,woje wspomnienia i marzenia, lecz Ty nie jesteś każdy, więc skup się na sobie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
