 |
|
Nie pytaj o to czy Cię kocham , bez zawahania powinieneś znać odpowiedź . /spodobacisie .
|
|
|
 |
Mam płakać i błagać żebyś mnie kochał? No śmieszne, spierdalaj.
|
|
|
|
" miałem wiarę że dotrzymasz słowa , że będę Twój tak jak Ty na zawsze Moja " ♥
|
|
|
|
|
a teraz chwyć mnie za rękę - delikatnie, a zarazem pewnie. / niechcechciec
|
|
|
|
" Ty jesteś dla Mnie dziewczyną za którą szaleję i kocham jak wariat " - dziękuję Ci za te słowa . ♥ / spodobacisie
|
|
|
|
Uczę się milczenia. Słowami można się zadławić.
|
|
|
|
Oczywiście.Zawsze jest tak samo.W chwili, gdy przestajesz się martwić i przestajesz o Nim myśleć,to właśnie wtedy musi się coś wydarzyć.Kiedy jesteś na to najmniej przygotowana.
|
|
|
|
Wiesz, dlaczego udaję? Odpowiedź jest bardzo prosta. Udaję, bo będąc sobą, nie akceptujesz mnie. Udaję, bo uważam, że tak jest lepiej, że w ten sposób nikt mnie nie zrani, bo jak można zranić kłamstwa? Chciałabym móc przestać, ale stałam się w tym tak dobra, że już nie umiem inaczej żyć. Boję się być sobą. W końcu, gdy wyrażałam prawdziwe zdanie, uśmiechałam się szczerze i był to uśmiech w oczach i sercu, a nie tylko uniesienie warg ku górze. W końcu, gdy prawdziwie kochałam, Ty nawet tego nie zauważyłeś. A teraz udaję i wiem, że nie jest dobrze, ale w ten sposób umiem przetrwać dzień.
|
|
|
|
Ostatnio zorientowałam się, że dawno się razem nie śmialiśmy.
|
|
|
|
Wszystko, co udaje ci się zdobyć, to tylko kolejna rzecz, którą stracisz.
|
|
|
|
A co, jeśli którejś nocy powiem Ci, że dłużej już nie potrafię tego ciągnąć. Że serce już nie łyka kłamstw, a rozum śmieję mi się gorzko w twarz powtarzając, że przecież uprzedzał. Znikniesz, uciekniesz, spieprzysz? Czy, odpiszesz, oddzwonisz, przybiegniesz? Ale czy kiedykolwiek pokochasz?
|
|
|
|
Mówili, że powoli, małymi kroczkami ruszyłam do przodu. Głupcy. To czas sprawiał takie wrażenie. Zestarzałam się o kolejny rok, wyostrzyły się nieco moje rysy twarzy, a ciało nabrało bardziej kobiecych kształtów, ale prócz tego, nic więcej się nie zmieniło. Moje serce wciąż stało w tym samym miejscu na mapie moich marzeń. Wciąż pragnęło jego, a rozum wciąż nie mógł tego pojąć. Nic się nie zmieniło. Widzieli co chcieli widzieć, ślepi na prawdę i ból.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
