 |
|
Kobiety mają to do siebie, że oddają, oddają, oddają wszystko, co kurwa mają facetom. Swoje ciało, swój czas, swoje zainteresowania. Aż w końcu dla nich samych już nie zostaje nic. I w pewnym momencie się dziwią. Jak to, byłam taką zajebistą laską, a teraz on jest moim całym życiem i już mnie nie chce?
— Piotr C./ Pokolenie Ikea
|
|
|
|
Mój świat składał się z słów, których on nie powiedział i nigdy nie powie, prawdopodobnie nigdy nawet nie wbiegną mu do głowy.
Zmyśliłam sobie to wszystko, dopowiedziałam, grzałam się iluzją, grzałam się słodkim kłamstwem leżącym po drugiej stronie łóżka, grzałam się jak termoforem. Nie zauważyłam, że woda wystygła.
Nie powinno być mi przykro, ale jest.
Charlotte Nieszyn Jasińska 'Kocha Lubi Kłamie'
|
|
|
|
To, że kogoś potrzebujemy, zaczyna nas niszczyć.
— Tess Gerritsen
|
|
 |
|
Człowiek, który nie robi błędów, zwykle nie robi niczego.
|
|
 |
|
Proszę szczerze odpowiedzieć napytanie, jak pani/pana zdaniem należy rozwiązać problem niedostatku żywności w wielu krajach na świecie.
Ankieta okazała się totalną porażką, ponieważ:
1. W Afryce nikt nie wiedział, co to jest żywność.
2. W Niemczech nikt nie wiedział, co to jest szczerze.
3. W Europie Zachodniej nikt nie wiedział, co to jest niedostatek.
4. W Chinach nikt nie wiedział, co to jest własne zdanie.
5. Na Bliskim Wschodzie nikt nie wiedział, co to jest rozwiązanie problemu.
6. W Ameryce Południowej nikt nie wiedział, co to znaczy proszę.
7. W Ameryce Północnej nikt nie wiedział, że są jeszcze jakieś inne kraje.
|
|
 |
|
Chciałabym móc wyjść, iść przed siebie. Wdychać zimne, lekko zanieczyszczone powietrze. Nie patrzeć za siebie, po prostu iść. Równym tempem stawiać kroki w namokłej ziemi. Chłonąć wzrokiem otaczający mnie widok, zbliżające się lasy. Nie akompaniować sobie muzyką, odtwarzaną z podstarzałego już telefonu, zapomnieć o słuchawkach, po prostu iść. Nie musieć udawać radości, smutku, nie musieć nikogo grać. Obserwować ciemniejące niebo, ale nie zatrzymywać się. Po prostu iść, iść przez całą wieczność, dopóki nogom nie zabraknie sił.
|
|
|
|
czterdzieści pięć dni, tyle dzieli mnie od prawdziwego chaosu.
|
|
|
|
już dość, dość oszukiwania samej siebie. obłuda mi się przejadła. wciąż uciekam przed prawdą, najpierw umieszczam ją tutaj, tuż potem usuwam. wiem, że nie mam podstaw, by bać się do tego stopnia. to irracjonalne, ale mimo wszystko strach przed byciem rozszyfrowaną przez znajomych opanował mnie całkowicie już jakiś czas temu. ale koniec, nigdy więcej pozbywania się własnych uczuć, szczególnie, gdy przeistoczą się w wirtualne wspomnienie.
|
|
|
|
Dwóch gliniarzy łączy się przez radio z wydziałem zabójstw:
- Przyślijcie ekipę...
- Jaka sytuacja?
- Zabójstwo, ofiara to mężczyzna, lat 38, matka uderzyła go nożem kilkanaście razy za to, że wszedł na mokrą, dopiero co umytą podłogę.
- Aresztowaliście matkę?
- Nie, podłoga jeszcze mokra.
|
|
|
|
oszukuję znów tu sam siebie, że do Ciebie nie czuję już nic :)
|
|
|
|
porozmawiajmy o tym, jak ciężko jest zapomnieć
|
|
|
|
Dodaj komentarz
