 |
|
W człowieku tkwi nieodparta potrzeba bycia akceptowanym. Za wszelką cenę musicie jednak zaufać tym cząstkom waszej osobowości, które wyróżniają was spośród innych i sprawiają, że jesteście niepowtarzalni. Nawet jeśli wyróżniająca was cecha jest dziwna czy nieakceptowana.
|
|
|
|
Chcemy być obecni w życiu innych ludzi, w ich rozmowach, myślach, marzeniach, planach. Chcemy czuć się potrzebni i zauważani. A może po prostu boimy się, że nikt nie zauważy naszej nieobecności...
|
|
|
|
Uwielbiam cię nad życie. uwielbiam cię z każdym biciem mojego serca. jesteś dla mnie wszystkim. uwielbiam spędzać z tobą czas. uwielbiam z tobą rozmawiać. uwielbiam gdy się na mnie patrzysz. uwielbiam gdy mnie przytulasz. uwielbiam słyszeć twój głos. uwielbiam gdy się śmiejesz. uwielbiam gdy jesteś. uwielbiam cię jak nikt inny. nie umiem żyć bez ciebie.
|
|
|
|
człowiek zaczyna rozumieć, gdy zaczyna tracić.
|
|
|
|
Życie nie sprawia, że spotykasz ludzi, których chcesz spotkać. Życie daje Ci ludzi, którzy muszą Ci pomóc, zranić Cię, pokochać, opuścić i sprawić,że staniesz się osobą, którą masz się stać. Dzisiejszy świat jest tak sztuczny. Każdy żyje dla siebie. a przecież aby być szczęśliwym trzeba przede wszystkim żyć dla kogoś.
|
|
|
|
Uśmiech jest sposobem na wszystko.
|
|
|
|
Kobieta której zależy, jest zdolna do wszystkiego.
|
|
|
|
uwielbiam zasypiać z uśmiechem na ustach . tak samo się budząc .
|
|
|
|
Wczorajsze marzenia to plany na kolejne dni. Wytrwam w tym wszystkim, nie poddam się.
|
|
|
|
Żyję dalej. Jest lepiej. Nareszcie powiedzenie "czas leczy rany" sprawdza się, przynajmniej w moim przypadku.
Cholernie się cieszę, że już jest tak spokojnie, bez większych problemów. Jeszcze nigdy się tak nie czułam.
|
|
|
|
Będę walczyć, bo potrafię. Gdy mi zależy robię rzeczy niemożliwe, staje się kimś innym, wiem, że dopnę swego.
Ale po którymś razie to staje się już nudne. Wtedy odpuszczam, olewam sprawę. Nie można starać się bez przerwy,
nie widząc żadnych efektów. W końcu druga osoba w też powinna mieć w tym jakiś swój udział.
|
|
|
|
Czego nauczyły mnie wydarzenia ostatnich dwóch lat? Nauczyły mnie, że płakanie po nocach z powodu tego, że wszystko się
pieprzy nic nie zmieni. Udowodniły, że nie mogę tak szybko przywiązywać się do miejsc i ludzi, bo oni i tak kiedyś pewnie odejdą
i zostaną nieliczni. Pozwoliły zrozumieć, że jeśli na czymś mi zależy, to nie mogę się poddawać, że muszę walczyć jeśli chcę coś
z tego mieć. Teraz tłumaczę, że wtedy byłam zbyt naiwna, dziecinna i głupia, niewiele wiedziałam o życiu, o ludziach. Wiem, że
już nigdy nie popełnię tego samego błędu, a tamci ludzie już nigdy nie będą tymi, którymi dla mnie byli...
|
|
|
|
Dodaj komentarz
