 |
|
chociaż co wieczór mówię sobie że z tym kończę
to rano znowu budzę się przytulony do gorzkiej
|
|
|
|
masa zasad i reguł, w obłudy ścieku,
przełomów wieku, obojętnych na myślenie i czucie
|
|
|
|
stój, popatrz w przód tak bez złudzeń,
dokąd to biegnie i kim są kurwa Ci ludzie
|
|
|
|
pieprzyć sentymenty, w szczególności te cudze
|
|
|
|
mało przyjaźni gestów, jesteś szeptem wśród szelestów
|
|
|
|
niejeden kiedyś pierdolił by to skończyć,
jeśli w to wierzysz dziś, uwierz, jutro w to zwątpisz
|
|
|
|
masz przed sobą drogę biegnij nią jak leci
tworząc jedną całość nie dziel jej na pół
|
|
|
|
ty to tu masz, nie ważne czy wiesz to czy chcesz to skumać
bo to trzeba mieć w sobie a nie bezsensu sie wczuwać
|
|
|
|
chciałbym spokój czuć za każdym razem gdy patrzę w lustra,
a nie czuć się jak sam sobie coś ukradł
|
|
|
|
chciałbym całe życie pisać i wciąż być pewien jutra,
bo chodź mam taką nadzieję, czasem czuję się jak frustrat
|
|
|
|
wiesz, że miało być inaczej mimo to nic się nie zmienia
|
|
|
|
chciałbym patrzeć i rozumieć, słuchać i słyszeć prawdę,
żyć ile się da, a nie się bać że skończy nagle
|
|
|
|
Dodaj komentarz
