 |
|
To piękne miasto wydaje się być puste
Wszyscy ludzie na świecie i Ty nadal mogą czuć się samotni
Jaki jest sens posiadania tego wszystkiego...bez osoby którą kochasz
Czasami musisz zacząć od nowa
Aby latać
|
|
|
|
Zegar tyka, już czas
Ale nadal nie mogę się zrelaksować
Bo potrzebuję twoich ust
I Twego serca obok mojego
Więc przejdę przez mury
By tylko zobaczyć Twoją twarz
Nie zawiodę Cię
Jesteś najlepszą rzeczą
|
|
|
|
W życiu nie ma takiej chwili, abyśmy nie mieli wszystkiego, co potrzebne, aby czuć się szczęśliwymi. Pomyśl o tym przez minutę [...]. Jeśli jesteś nieszczęśliwy, to dlatego, że cały czas myślisz raczej o tym, czego nie masz, zamiast koncentrować się na tym, co masz w danej chwili.
|
|
|
|
Nie ma sensu próbować,
Nie bez miłości, kochanie
Moje łzy, wszystkie te lata, wszystko to, w co wierzyłam...
Kochanie...
|
|
|
|
Przecież nie zmuszę Cię byś mnie kochał
Jeśli nie kochasz
A Ty nie zmusisz swojego serca by biło dla mnie
Jeśli nie bije
|
|
|
|
Zamknę oczy, aby nie widzieć,
Że w Twoim spojrzeniu nie ma miłości, gdy mnie przytulasz.............
|
|
|
|
Kto ci powiedział, że wolno się przyzwyczajać?
Kto ci powiedział, że cokolwiek jest na zawsze?
|
|
|
|
Wszyscy jesteśmy równie mocno zepsuci w środku. Każdemu z nas brakuje jakiegoś kawałka serca
|
|
|
|
Nie chcę być rozsądny i logiczny. Nie znoszę tego! Chcę się wyrwać na wolność, chcę cieszyć się życiem. Chcę coś robić, a nie przesiadywać w kawiarni i przez cały dzień mleć ozorem. Jezu, nie jesteśmy bez wad, ale mamy przynajmniej entuzjazm. Lepiej popełniać błędy, niż nic nie robić.
|
|
|
|
Każdy z nas ma swoje dno. Pewnego dnia będziesz musiał komuś powiedzieć, jakie jest twoje. Jeśli tego nie zrobisz, prędzej czy później znajdziesz się w barze z drinkiem w dłoni.
|
|
|
|
To takie smutne, wszystko takie smutne; przeżywamy nasze życie jak idioci, a potem umieramy.
|
|
|
|
Dlaczego czasami tak trudno jest rozmawiać? Zamiast prośby o wyjaśnienia serwujemy chłodne spojrzenia. Zamiast żartu - milczenie. Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! obejmij mnie! kochaj mnie! a jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia
|
|
|
|
Dodaj komentarz
