 |
|
"Roiło się w nich od udawanego uczucia, cierpienia, noży, krwi i krzyków. Wszystko to, co zdążyła unieważnić na półkach pamięci, wypłynęło i ustawiało się na samiutkiej górze."
|
|
 |
|
“Wspomnienia przygniotą mnie, jeśli pozwolę, aby wracały, nie obronię się przed nimi. Nie wolno mi mieć tych wspomnień. W moim życiu musi być pusty plac, na który nie powinienem wracać…”
|
|
 |
|
“Właśnie nadeszło "kiedyś " i nic się nie zgadza...”
|
|
 |
|
“Zmieniłam się. Coś we mnie umarło i coś się narodziło. Nie jestem tym samym człowiekiem, którym byłam np. rok temu.
Inne rzeczy mnie cieszą i interesują, więc jeśli dziwisz się słuchając mojej odpowiedzi zastanów się, z którą mną chcesz naprawdę rozmawiać...”
|
|
 |
|
“Nigdy nie pozwolono Ci być sobą. Takie życie sprawia, że człowiek czuje się pusty w środku i szuka kogoś, kto jakimś cudownym sposobem wypełni tę próżnię.”
|
|
 |
|
Chcę tu tylko z Tobą godnie żyć,
bo na oczy widzę tylko Ciebie.
A cała reszta to dla mnie nic.
Magnes zbliża nas do siebie..."
|
|
 |
|
"Przecinam skórę, ale nie dbam o to, wykrwawiam się dla Ciebie z ochotą."
|
|
 |
|
Nie możesz milczeć, gdy on próbuje dowiedzieć się od ciebie, co czujesz, nie może zabraknąć ci słów, nie możesz wstrzymać oddechu, nie możesz stracić chwilowo głosu, musisz mówić, objaśniać, a gdy nadal nie będzie rozumiał musisz sprawić, by to poczuł, walcz, jeśli warto, spójrz mu w oczy. / nieracjonalnie
|
|
 |
|
Mogłam mieć każdego. Mogłam mieć za chłopaka swojego przyjaciela. Mogłam się wozić złotym audi. Mogłam co tydzień spędzać weekendy w Poznaniu czy w moich czterech ścianach. Mogłam mieć cudowny rok. Mogłam zagwarantować dobre chwile. Mogłam się zakochać bez opamiętania. Mogłam być po prostu szczęśliwa. Mogłam, ale nie chciałam. Przeszłość mnie zatrzymuję. Jeśli Ciebie spotka kiedyś taka szansa, korzystaj z niej. Nie rób tego błędu, co ja obecnie, bo kocham jakiegoś palanta, z którym nie jest możliwe dalsze życie. Korzystaj, nie żyj już wspomnieniami, one nigdy nie wrócą, nawet jakbyś bardzo chciał.
/ estate
|
|
 |
|
Nic dziwnego, że się boisz. Już raz przeżyłaś to ogromne rozczarowanie światem i życiem, ten ból, tęsknotę i złamane serce, które wylewało swą krew pod postacią łez. Już raz poczułaś jak smakuje życiowa porażka. Już się przekonałaś jak to jest żyć i umierać jednocześnie. Już byłaś na dnie i nie chcesz tam powrócić - to jasne. Boisz się ponownie zaufać, pokochać, boisz się poczuć smaku nowej miłości. Tylko chyba trzeba powoli próbować, trzeba przeciwstawić się swoim obawom, by móc znów być szczęśliwym. Trzeba brnąć do przodu, aby zabliźnić wszystkie rany. Trzeba stopniowo - bo nikt nie mówi, że już, natychmiast - uczyć się myśleć pozytywnie. Tak właśnie chyba trzeba, pomimo wszystko. / napisana
|
|
 |
|
Pierdol to, po prostu. Nie potrzebujesz ani jego, ani żadnej innej osoby, która Cię nie docenia. Jesteś najlepsza, najmądrzejsza, najbardziej seksowna, a każdego kto myśli inaczej, też pierdol. Możesz osiągnąć wszystko, bo wszystko co ważne, masz w sobie. Niech idzie do tamtej tandety, niech budują kiepskie związki, ale uwierz, że kiedyś przed snem, zajebiście zatęskni. Wiesz czemu? Bo byłaś inna niż wszystkie, po prostu. Dawałaś mu to, czego ona nie da mu nawet w połowie, w końcu jesteś najlepsza. Nieważne czy jest teraz z nią, nieważne co robi i gdzie, nieważne. On stracił, bo odpuścił sobie kogoś wartościowego. Ty straciłaś tylko dupka, który myśli fiutem, a nie sercem. Pozdrów go kiedyś na ulicy i szczerze współczuj tej marnej imitacji dziewczyny u jego boku. Niech chuja zżera od środka, że oto sam zrezygnował z najlepszej opcji./esperer
|
|
 |
|
„Nie powinnam. Nie mogę. Nie zasługuję na to. Jestem gruba i brzydzę się sobą. I tak zajmuję za dużo miejsca. Jestem brzydką, paskudną hipokrytką. Jestem utrapieniem. Jestem marnotrawstwem. Chcę zasnąć i nigdy się nie obudzić, ale nie chcę umierać. Chcę jeść tak jak każdy normalny człowiek, ale muszę widzieć swoje kości, bo inaczej znienawidzę siebie jeszcze bardziej, a wtedy wytnę sobie serce albo wezmę wszystkie tabletki świata.”
|
|
|
|