 |
|
Na chwilę utopie się w Twoim spojrzeniu,
na chwilę zanurze w ustach.
na chwilę Ci się oddam.
Na chwilę pokocham.
A potem porzuce.
(Na chwile...)
|
|
|
|
paradoksalne nadzieje, paradoksalne emocje.
|
|
|
|
spłaciłam długi względem życia
|
|
|
|
Słowem dziekujesz.
Gestem ignorujesz.
|
|
|
|
To boli, kiedy widzę, że mnie ignorujesz. Wiem, że robisz to z miłości do innej. W sumie, jako Twoja "koleżanka" nie mam prawa żądać od Ciebie uwagi. Jednak Ty wiesz, że chce być więcej niż koleżanką. Chce być przyjaciółką. I po zastanowieniu to boli najbardziej.
|
|
|
|
Wydawało mi się, że te marzenia, nadzieja i złudzenia mają sens. Wydawało mi się... teraz nie zostało nic prócz kilku myśli... których nie można nazwać marzeniami. Pozostała pustka... pozostała obojętność i nicość... Czy tego pragnęłam? Czy o to walczyłam? I gdzie, do licha, jest to ciepło emanujące z jego spojrzenia?!
|
|
|
|
Przykleiłam uśmiech na twarzy, radość w głosie, obojętność w zachowaniu... a wszystko to, po to, by nikt nie ujrzał mych łez, nie zobaczył jak cierpię i jak bardzo ciężko jest mi z tym wszystkim żyć
|
|
|
|
Patrzę w Twoje oczy. I widzę w nich niewidoczną romantyczność, odrobinę mojego szczęścia, moją osobę jako Twoją. Mogę w nie patrzeć codziennie, ale każdego dnia widzę w nich co innego. Raz są obdarzone miłością, szczęściem, a za drugim razem smutkiem. Zaś, gdy spojrzę w nie po raz trzeci widzę zwykłą obojętność.
|
|
|
|
Kiedy pojawia się obojętność odliczasz już minuty do końca. Teraz pod stertą obowiązków niedługo dojde do siebie.
|
|
|
|
Trudno jest z uśmiechem patrzeć jak świetnie się bawi z twoją przyjaciółką. Trudniej jest udawać wtedy obojętność wobec niego. Najtrudniej jest jednak przysięgnąć na jego życie, że się go nie kocha.
|
|
|
|
Jak na ironię, im większą okazywał mi obojętność, tym bardziej go potrzebowałam i pragnęłam, a im bardziej go pragnęłam, tym mniej mnie pożądał.
|
|
|
|
Obojętność jest maską, za którą chowa się strach lub zawód. Ewentualna niechęć wynika z połączenia obydwu.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
