 |
|
Pamiętasz? Mieliśmy przetrwać wszystko.
|
|
|
|
Czy Cie nadal kocham? Nie wiem, pewnie tak. Ale pogodziłam się już z tym, że nie jest pisane nam być razem. Nie jestem najszczęśliwsza na świecie, ale też nie siedzę w kącie i płacze. Próbuje żyć dalej. Przynajmniej próbuję.
|
|
|
|
- Widzę, że już o nim zapomniałaś, to dobrze, tyle się przez niego wycierpiałaś.. - Nie ja o nim nie zapomniałam, ja po prostu przyzwyczaiłam się do bólu, do tego, że go nie widuje i jego nie ma w moim życiu.
|
|
|
|
'jestem tą ze zdjęcia, jestem już dostępna..'
|
|
 |
|
Bólu samotności nie można porównać z żadnym innym bólem - jest tak dominujący jakby był z innego świata. Jakby dusza była na wygnaniu, jakby zawiódł cały świat, jakby nikt i nic z zewnątrz nie mógł pomóc, bo człowiek dociera do własnych granic, za którymi jest tylko pustka. | Marzena Rogalska
|
|
|
|
Chyba za bardzo uwierzyliśmy, że możemy wszystko. [ yezoo ]
|
|
|
|
Patrzyłam na swoje życie, jakby było już za mną. Na nieustającą paradę zabaw, kotylionów, regat i rozgrywek polo. Ta sama wąska grupka ludzi, ten sam bezmyślny gwar. Wydawało mi się, że stoję nad przepaścią, i że nikt nie spieszy mi z pomocą. Nikogo to nie obchodziło, nikt nawet nie zauważył. / titanic ♥
|
|
|
|
pogubiłam się w tym wszystkim. bardzo. i naprawdę nie dziwię mu się, z nie potrafi mnie zrozumieć. też nie rozumiem samej siebie, jaka jestem głupia.. jak mogłam najpierw go okłamać, a potem tak egoistycznie potraktować? jak mogłam pozwolić na to, by mógł cierpieć przeze mnie? jak można być taką idiotką. zepsutym w środku człowiekiem, by robić coś takiego drugiej osobie. tej której oddałeś swoje serce, której serce nadal jest przy Tobie. jestem chora. zabijcie mnie.
|
|
|
|
Najgorsze są pożegnania, z ludźmi na których na prawdę Ci zależy. Dziękuję Wam za te trzy cudowne lata. Lata, w których byliśmy nierozłączni, w których wydarzyło się wiele wspaniałych rzeczy. Nigdy nie zapomnę chwil spędzonych z Wami. Chwil, które były najpiękniejsze w moim życiu. Chociaż jeszcze się spotkamy, być może nie w szkole, to i tak będzie mi Was strasznie brakowało. Bo w końcu codziennie się widywać nie będziemy przez kolejne lata. Zbyt mocno się do Was przyzwyczaiłam, by móc teraz pozwolić Wam tak po prostu odejść, jednakże taka jest kolej życia. Taki musi być. Należy wbić to sobie do głowy i się z tym pogodzić. ~2010-2013~ Nigdy nie zapomnę. ♥
|
|
|
|
Dodaj komentarz
