 |
|
Nie lubię Cię. Będę sobie to powtarzać co rano, może w końcu zapamiętam.
|
|
|
|
I w pewym momencie pada kilka niepotrzebnych słów. Nie wiesz co powiedzieć, nagle nie wiesz dokąd iść, nie wiesz nawet co pomyśleć. Znajome, prawda?
|
|
|
|
Doskonale znam to spojrzenie - smutne, nieobecne, pełne tęsknoty za czymś, czego się pragnie ponad wszystko na świecie.
|
|
|
|
Więc jeśli wolisz ją, to mnie zostaw w spokoju, nie zaczepiaj, nie rób nadziei, po prostu idź, bo mnie to nie bawi.
|
|
|
|
Nie umiem mówić o szczęściu, ale to nie znaczy, że go nie zaznałam.
|
|
|
|
Za każdym razem gdy chciała Go znienawidzić, przypominała sobie ile razem przeżyli.
|
|
|
|
Mimo wszystko potrzebuję tego bałaganu, który robisz w moim życiu.
|
|
|
|
Powinnam w końcu oduczyć się nawyku tęsknienia za ludźmi, dla których nic nie znaczę..
|
|
 |
|
Istnieje pogląd, że ludzie łączą się w pary po to, żeby mieć się o kogo oprzeć w drodze do domu, gdy za bardzo się najebią. Inaczej wszyscy poskładaliby się na chodniku jak wędkarskie krzesełka. Alkohol to w ogóle wróg romantyzmu, tylko czasami umożliwia wielkie gesty i to też zazwyczaj z potknięciem.
|
|
|
|
I tak z dnia na dzień powoli przestajesz dla mnie istnieć.
|
|
|
|
Mam nadzieję, że kiedyś zrozumiesz jak bardzo Cię potrzebowałam.
|
|
|
|
Przyjdzie czas, kiedy popijając poranną kawę będę wiedzieć, że w sąsiednim pokoju śpi moje szczęście.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
