 |
|
cz.2 wiesz,jakie słowa będą wypowiedziane. słyszysz 'nie żyję,umarła' tak naprawdę nie chcesz tego słyszeć,nie chcesz tego wiedzieć.ubierasz się,wychodzisz,jedziesz w kierunku jej domu.widzisz,że nic już u niej nie funkcjonuje,wiesz,że już nikt nie przywróci jej życia. karetka,stwierdzenie zgonu,zebranie rodziny,odliczanie dni do pogrzebu. do najgorszego dnia,dla nas wszystkich. minęły dni i nastał pogrzeb-zebranie się rodziny,znajomych,przyjaciół. podchodzisz do trumny widzisz,że jej już nie będzie,będzie,ale tylko w Twoim sercu. widzisz,że nic u niej już nie funkcjonuje. wmawiasz sobie,że tak było dla niej lepiej,że już się nie męczy.
|
|
|
|
cz.3 trafić to do Ciebie nie może,głośny szloch,zadawanie sobie pytań 'DLACZEGO? DLACZEGO TERAZ?' odpowiedzi nie znajdujesz. ostatni raz na nią spoglądasz,łapiesz za dłoń i głaszczesz. trumnę zamykają,płaczesz coraz głośniej.
podnoszą trumnę,wychodzą,podążają w kierunku miejsca,gdzie zostanie pochowana.
idziesz za nimi,choć tak naprawdę nie masz sił stawiać kroków,bo jesteś tak bardzo załamana tym,co się stało.dochodzą do tego miejsca.. ostatnie wypowiedzenia,ostatnie pożegnanie. trumna zjeżdża coraz niżej. najgorszy szloch z Ciebie wychodzi,masz ochotę iść za jej śladem. masz ochotę uciec,umrzeć.szlochasz,jak małe dziecko.
|
|
|
|
cz.4 nastał koniec pogrzebu,składane kondolencje,nie masz sił patrzeć w oczy i wysłuchiwać od wszystkich 'przykro mi,trzymaj się'. zostałabyś dłużej,ale nie masz sił. wychodzisz z cmentarza,podążasz w kierunku domu,jesteś tak zapłakana,załamana,że nie wiesz,gdzie idziesz. nie funkcjonujesz tak,jak powinnaś. idziesz dalej,masz myśli,by tam wrócić,ale nie możesz,nie powinnaś. zbliżasz się do domu,rzucasz torbę,kładziesz się na łóżko i zaczynasz szlochać,jesteś tak wykończona,że już nie dajesz rady -zasypiasz. nastaje kolejny dzień,przesiadujesz przez pewien okres w domu,odciągnęłaś się od ludzi,od świata. wieczorami chodzisz na cmentarz,by powspominać wszystko,co z nią przeżywasz. pogodzić do tej pory się nie potrafisz,że jej nie ma.
|
|
|
|
Ciebie tutaj nie ma,jesteś daleko stąd.
|
|
|
|
pokochaj mnie znów,bo ja już bez Ciebie nie mogę żyć.
|
|
|
|
''po prostu powiedz,że już nie kochasz.niby mówiłeś,że tylko JA,tylko JA..''
|
|
|
 |
Wiesz, jakie to uczucie, kiedy wszystko na czym Ci zależy nagle znika? Gdy osoby, które kochasz, którym ufasz w jednej chwili od Ciebie się odwracają? Czujesz ten ucisk w klatce piersiowej, który narasta z każdą sekundą, rozrywa Twoje wnętrze, a Ty nie jesteś w stanie nic z tym zrobić? Czujesz, jak Twoje oczy stają się zeszklone, a po policzkach spływają strumieniami słone łzy, których nie jesteś w stanie powstrzymać? Czujesz, jak Twoje myśli skupiają się w jednym rozdziale Twojego życia, że wiąże się z to z niedawną przeszłością, która odeszła, a której tak bardzo pragniesz? Widzisz, jak to co wokół Ciebie jest obecne się zmienia, jak zostajesz sam na sam ze swoim pokruszonym sercem? Odczuwasz, że nie jesteś w stanie kompletnie nic zrobić pomimo, że masz w sobie odrobinę sił, które pragniesz zawzięcie wykorzystać? Rozumiesz co się z Tobą dzieje? Rozumiesz, że z dnia na dzień usilniej tęsknisz, ale starasz się wszystko zamaskować za uśmiechem do ludzi, aby się nie ujawnić?~remember_~
|
|
|
|
''to,co boli to wartość wspomnień,tyle razy prosiłam-nie zapomnij o mnie. Ty wybrałeś inną drogę,zabiłeś uczucie.zamknęłam ten rozdział i wiem,że na zawsze. blask Twoich oczu-nigdy nie zgaśnie. co czułeś wiedząc,że upadam powoli? co czułeś,że pogrążam się? czy smutek w oczach Cię nie przerażał? nagle..pytanie..-już nie odpowiadam.nie chcę się odwracać wiedząc,że tu jesteś. wiedz,że zraniłeś. jak mogłeś to zrobić? ja tylko chciałam Ciebie chronić..''
|
|
|
|
umierasz,choć życie ciągle trwa.
|
|
|
|
'jak zabić własny strach,kiedy nie mam już sił?'
|
|
|
|
Dodaj komentarz
