 |
|
zrozumiała, że wszystkie znaki, spojrzenia i potwierdzenia
próśb to tylko jej nadzieja idąca w parze z wyobraźnią.
|
|
|
|
Pamiętasz, jak mnie kochałeś?
Smakowała Ci moja herbata do śniadania szkolnego.
|
|
|
|
Zamknę Cię w tekturowym pudle, podziurawionym byś miał dostęp do powietrza.
Jak dorośniesz i zrozumiesz, że to mnie kochasz, wypuszczę Cię.
Będziemy żyli długo i szczęśliwie.
|
|
|
|
Obawiam się, że przez Ciebie umrę
na chroniczny brak snu,
spowodowany Twoim przebiegłym
buszowaniem, wśród moich myśli.
|
|
|
|
Miło mi Cię, pustko gościć w moim sercu.
Zaparzyć herbaty?
|
|
|
|
A gdy będziemy mieć po 80 lat, podbiegnę do Ciebie
ze swoim balkonikiem i stwierdzę, że skoro nie żyliśmy razem
to chociaż umrzeć powinniśmy wspólnie.
|
|
|
|
I nie bolało najbardziej Twoje odejście,
tylko słowa, które wypowiadałeś przy rozstaniu,
że żałujesz każdej spędzonej ze mną sekundy,
i zmarnowanego na mnie oddechu.
|
|
|
|
uśmiechnij się szeroko i wmawiaj wszystkim,
że jest idealnie, dopóki sama w to nie uwierzysz.
|
|
|
|
to że facet ma wykreowany obraz kobiety-ideału, nie
znaczy, że chce abyś ty taka była. bo najgorzej by chyba
było, gdybyś zmieniła się w ten jego ideał, a na koniec
usłyszała, że kochał cię za to jaka byłaś z natury, prawda?
|
|
|
|
najgorzej było skoncentrować się na czymś.
jakiś głos w mojej głowie cały czas powtarzał "zostawił
cię, jesteś sama". to nie pozwało się skupić.
|
|
|
|
Zobaczysz, gdy odejdę, zatęsknisz za mną bardziej, niż myślisz.
|
|
|
|
Możemy się dotykać, spoglądać, trochę tęsknić, zakochiwać się jedynie nam nie wolno.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
