 |
|
[Cz.1] -Musimy porozmawiać-wyświetliłam smsa na ekranie telefonu.-o czym?-spytałam nie spodziewając się niczego konkretnego.Przyszła odp.-o nas-odpowiedział wywolując wewnątrz mnie mieszane uczucia.-a co z nami nie tak?-spytałam-Coś się dzieje.Przynajmniej z mojej strony, może już to czujesz?-spytał,a ja odębiałam, do głowy przyszła mi jedna myśl wywołując łzy w moich oczach,ale przecież to niemożliwe,jeszcze dziś rano pisał jak mnie kocha...- pisz konkretnie,bo nie wiem o czym mówisz!-wystukałam nie powstrzymując juz łez..-dużo myślałem i doszedłem do pewnego wniosku-zawidniała wiadomośc. Mój lekki szloch przerodził się w histeryczny płacz.Wystukałam Jego numer i zadzwoniłam || pozorna
|
|
 |
|
Nie żałuję po upadku nie wróciłem z niczym
O upadkach dziś nie powiem, bo wróg na to liczy
|
|
|
|
Mijam ludzi, na ich twarzach tylko smutek
i nie chcę być jednym z tych, co prócz wódki
mają wszystko w dupie
|
|
|
|
I chociaż do końca nie nadaje się na męża,
jesteś tą jedyną której dałem się okiełznać,
z Tobą razem drogą marzeń iść i zwyciężać,
spełniać wszystkie nasze plany, dziś Ci przysięgam.
|
|
|
|
Krew, respirator w tle leci karetka.
Wiem co się stało, ale jej nie pamiętam.
|
|
|
|
To nie jest tak, że próbuję gdzieś uciec
a nawet jeśli,
to możesz być pewna, że wrócę
|
|
|
|
Nie zdążyłem się pożegnać, nie umiałem wierzyć w koniec.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
