 |
|
Ludzie poznają się całe życie.
Nie jest tak że jesteśmy razem i wszystko o sobie wiemy.
Trzeba akceptować swoje wady i zalety.
Ale nigdy.
Nigdy .
Nigdy nie pozwalać by wady zwyciężyły.
|
|
|
|
Zawsze kiedy śpisz.
Zawsze gdy prowadzisz auto.
Zawsze gdy grasz w gry.
Zawsze gdy się uśmiechasz .
Zawsze gdy czymś się martwisz.
Zawsze gdy coś opowiadasz.
Zawsze gdy jesteś obok.
Chcę być częścią Twojej bajki.
|
|
|
|
Nigdy się nie poddawać.
Mimo że jest cholernie ciężko.
Mimo że sami siebie nie rozumiemy.
Gdy człowiek się poddaje nie może już biec po szczęście.
|
|
|
|
Kiedyś byłam beztroska.
Mimo codziennej burzy w moim życiu.
Kiedyś spotkałam chłopaka.
I zapragnęłam by zawsze był przy mnie.
Przy każdym kolejnym sztormie w moim życiu.
|
|
|
|
„Gdybym była stolarzem, zrobiłabym ci okno do mojej duszy.
Ale zostawiłabym je zamknięte,
Więc za każdym razem, gdy próbowałbyś przez nie zajrzeć…
Widziałbyś tylko swoje odbicie.
Widziałbyś, że moja dusza,
Jest odbiciem ciebie. „
[c.hoover]
|
|
|
|
„Uwielbiam być z Tobą, tak strasznie.
Kiedy nie jesteśmy razem, tęsknię za tobą, tak strasznie.
Nie mogę się doczekać naszego ślubu, tak strasznie.
A wtedy ogarnie mnie taki,
Wielki.
Wielki.
Spokój.”
[C.Hoover]
|
|
|
|
każdy chce kierować Twoim życiem, patrząc na swoje korzyści.
|
|
|
|
"Nie potrzebuję dużo czasu,
Żeby powiedzieć ci, kim jestem.
Słyszysz mój głos w tej chwili,
Nie jestem nikim więcej."
~Gimmeakiss, The Avett Brothers [C.Hoover ,pułapka uczuć']
|
|
|
|
Życie pisze takie scenariusze,
Że nawet gdybyś przygotowywal się cały rok,
To i tak nie będziesz wiedział co czynić
|
|
|
|
Nie zawsze dostajemy to co chcemy
Nie zawsze reakcja ludzi
Na nasze życie
Będzie taka
Jakiej oczekujemy
Nie zawsze znajdzie się ktoś
Kto bedzie wspierał
Ale
Jaką satysfakcję osiągniemy
Gdy osiągniemy swój
Cel
|
|
 |
|
Można całe życie wspinać się po szczeblach drabiny i nagle pod koniec odkryć, że stała ona oparta nie o tę ścianę. | Krzysztof Kaluta
|
|
|
|
Nie potrafisz, prawda? Nie umiesz już z kimś innym, na nowo. To już nie to samo. Próbujesz i za każdym razem się sparzasz, i niszczysz tego, który był gotów dla ciebie. Wciąż w tym samym miejscu, od dłuższego czasu, bez kroku naprzód, bez nadziei, wiary, bez miłości. Nie wiesz, jak zacząć. Nie wiesz, co powiedzieć. Już nie umiesz, już nie jest tak jak kiedyś. Udajesz, przez cały czas odgrywasz cudzą rolę, stwarzasz pozory, a później jesteś zobowiązana powiedzieć "przepraszam, ale jednak nic z tego". Tylko na tyle cię stać, tylko ty tak potrafisz dawać nadzieję i zabierać ją bezpowrotnie, bo tylko tego On cię nauczył, tyle z tego wyniosłaś. [ yezoo ]
|
|
|
|
Dodaj komentarz
