 |
|
Wszystko przybrało dziwne barwy, gdy postanowiłeś odejść z mojego życia. Szłam tym samym korytarzem, co zwykle, ale nie rozpoznawałam go. Zupełnie, jakby był całkowicie wyremontowany... Nie, po Twoim odejściu ten korytarz na pewno nie był wyremontowany. Co najwyżej zniszczony. Doszczętnie zniszczony.
|
|
|
|
Duszę się niepowiedzionymi słowami i uczuciami, którym nie dałam upustu. I to mnie zabija. Szczęście, które chciałabym komuś dać, zabija mnie od wewnątrz. Aby było szczęściem, musi przejść na Ciebie. We mnie jest tylko pustą myślą.
|
|
|
|
Ja też chciałabym żyć... Bo chociaż moje serce bije, to ja wcale nie żyję.
|
|
|
|
Pokochaj moje zamarznięte serce. Rozgrzej je miłością, niech lód dookoła stopnieje. Tylko nie tak gwałtownie, bo je zabijesz.
|
|
|
|
I jeden pocałunek, aby spaść w otchłań miłości. A.V.
|
|
|
|
Twój uśmiech stał się kluczem do moich wspomnień. Moich. Nie naszych.
|
|
|
|
Uśmiech wcale nie znaczy, że cierpienie zniknęło. A.V.
|
|
|
|
Zawsze znajdzie się jakiś powód do nieszczęścia. Mały, lub duży, ale z pewnością się znajdzie. Tak samo jak powód do uśmiechu. A.V.
|
|
|
|
Zamykam oczy, aby widzieć więcej. A.V.
|
|
|
|
Czasem mam wrażenie, że i tak żyję już za długo.
|
|
|
|
Coraz bardziej nieufnie patrzę na ludzi i cały świat. Mniej ufam sercu... Nie wiem, czy brak zaufania sercu jest chorobą, ale obawiam się, że prowadzi do śmierci. A.V.
|
|
|
|
Gdyby nie ograniczenia, człowiek mógłby być szczęśliwy. A.V.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
