 |
|
"Takie potem nie płaczą, to dobrze. Owszem, właśnie dałeś zgwałcić się kobrze"
|
|
|
|
piszę do Ciebie list, prosto z samego piekła,
wiem, nie odpiszesz mi, choć nie boisz się odebrać.
|
|
|
|
Połowa pewna o siebie osiąga gówno,
ja wolę odpalić skręta i siedzieć aż przyjdzie jutro.
|
|
|
|
Trzeba pić, bo tu nie da się normalnie żyć.
Jutro, jutro, machina ruszy w tan, jak dobrze.
|
|
|
|
Kolejny raz wydarzyło się to, co już nigdy nie miało się dziać. Czuje w głowie pukanie do drzwi, gdy otwieram, ogarnia mnie strach. To śmierć, stoi uśmiecha się, mówi - To ja, Twój prywatny kat, choć nie przeżyłeś setki lat, mówi ''Chodź na spacer, bo już czas.''
|
|
|
|
Znów odradzam się jak Feniks, czyste mam myśli
Pierdolę to co tobie dzisiaj się przyśni
Że jestem twoim wrogiem, nic nie znaczę dla ciebie
Stary uwierz, naprawdę mnie to jebie.
|
|
|
|
ty znasz moje serce ja znam twoją dusze razem zadajemy rany cięte rany kłute.
|
|
|
|
"Jest jedna zasada w tej grze i nie znam innej
Nie dogadamy się, jeżeli jej nie przyjmiesz."
|
|
|
|
To nie ironia losu, że kocham prawo zemsty.
|
|
|
|
Czasem myślę, że nie muszę w sumie
starać się o Ciebie, ale potem znowu leżę
i nie czuję się najlepiej.
|
|
 |
|
I chyba powoli mam dosyć tego pokręconego życia z Nim. Ogólnie pogubiłam się w tym kim tak na prawdę dla siebie jesteśmy. Jest to etap daleki od miłości ale przekroczyliśmy już etap przyjaźni. I czasem jestem o Niego w huj zazdrosna a czasem mam totalną olewkę z jaką panną teraz jest. I czasem mam ochotę wtulić się w Jego nagi tors okryta czarną pościelą szepcząc Mu do ucha, że jest cudowny a czasem nie mam ochoty w ogóle do Niego iść a nawet wpuścić Go do domu. Czasem chciałabym, żeby to było coś więcej, chciałabym Go na wyłączność ale czasem nie chce Go nawet znać. Po prostu pogubiłam się chyba. A On wcale mi nie pomaga poukładać tego wszystkiego, pisząc w nocy ledwo czytalnego esemesa, że mnie kocha. Tak miłość po alkoholu. Wybacz ale już raz przez to przechodziłam.
|
|
 |
|
była typem buntowniczki. walczyła ze światem, z własnym życiem. była w tym wszystkim jednak samotna. zamknięta w sobie, szukająca sensu dnia codziennego.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
