 |
|
możesz wymyślić sobie swoją własną historię i udawać, że to Twoje życie. możesz wymazać z pamięci chwile, o których chcesz zapomnieć i rozkoszować się tymi najlepszymi. możesz przymknąć oko na to, co kiedyś łączyło Cię z innymi ludźmi... jednak wiedz, że ja nadal jestem. może gdzieś dalej, niż bym chciała, ale jestem. i zawsze będę na jednej z krawędzi Twoich myśli, choćbyś nie wiem jak bardzo starał się usunąć mnie ze swojego życia...
|
|
|
|
Z pierwszym płatkiem śniegu spłynęła ostatnia łza. Nie zmarnuję na Ciebie kolejnej pory roku. / bankamydlana
|
|
|
|
tutaj głownie nie chodzi o cel, który jesteś w stanie osiągnąć, ale o to, ile wysiłku jesteś w stanie włożyć, aby go zrealizować.
|
|
|
|
niektóre bitwy trzeba przegrać, aby w najważniejszej wyjść z podniesioną głową.
|
|
|
|
wszyscy z biegiem czasu trzeźwieją z miłości. uczucia bledną, aż w końcu całkiem gasną i znikają. powracasz do monotonnego życia, odbudowujesz przyjaźnie, które odstawiłaś na drugi plan. w końcu rozumiesz, co jest życiowym priorytetem - to nie mężczyzna, który po trzech miesiącach powie Ci 'było fajnie, ale to koniec'. to przyjaciel, który potrafi wybaczyć zaniedbaną kilkuletnią znajomość, bo dobrze wie, że kiedy się zakochasz, tracisz bez kontroli głowę. / irresolute
|
|
|
|
kiedy byłam małą dziewczynką dostawałam wszystko, co tylko sobie zamarzyłam. nową zabawkę, mnóstwo słodyczy, nowy rower - rodzice kupowali mi wszystko, czego potrzebowałam. teraz, kiedy dorosłam nadal dostaję wiele, nadal nie mogę powiedzieć, że zbyt wiele rzeczy mi brakuje. tylko teraz problem polega na tym, że nie wszystko jestem w stanie kupić za kasę rodziców. to nauczyło mnie pokory i zrozumienia. i wiesz, moje największe marzenie nadal nie zostało spełnione, bo takich Skarbów jak Ty jednak nie wykupuje się w sklepie na półce między czekoladami...
|
|
|
|
a miłość to jednak największe szaleństwo, jakie człowiek może doświadczyć...
|
|
|
|
niektórych granic nigdy nie powinieneś przekroczyć. nawet jeśli wydaje Ci się, że druga osoba na to pozwala.
|
|
|
|
często leżąc na łóżku przypominała sobie całe swoje życie. w takich momentach ogarniał ją niewyobrażalny strach przed śmiercią i tym, że niedługo może zabraknąć jej czasu. chciała przecież tyle zrobić, miała tak wiele planów, tyle niedokończonych spraw. nie wyobrażała sobie, że teraz mogłoby się to wszystko skończyć i nie miałaby szansy na jakikolwiek ruch... w takich chwilach zawsze obiecywała sobie, że w końcu zacznie spełniać swoje marzenia i dokończy wszystko to, na co do teraz brakowało jej odwagi. wierzyła, że jeśli tylko się postara - uda jej się. i z taką niewyobrażalną siłą na jutro zasypiała. a rano? rano znowu wszystko było tak samo jak wcześniej...
|
|
|
|
przy Tobie na nowo uczę się uczuć, na nowo staję się człowiekiem...
|
|
|
|
Dodaj komentarz
